Rozdzial10 22007(1), Medycyna Ratunkowa
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zz
z
Po przeczytaniu tego rozdziaþu czytelnik
powinien:
€
Rozpoznaę i omwię rŇne sytuacje
szczeglne, ktre mogĢ mieę miejsce w
resuscytacji pediatrycznej
jak RSV (respiratory syncytial virus) czy adenowirusami
daje podobny obraz kliniczny. WiħkszoĻę dzieci chora
na krup jest leczona w domu, podczas gdy te z
niewielkim nasileniem zaburzeı oddechowych mogĢ
wymagaę przyjħcia do szpitala i leczenia
wspomagajĢcego. Kortykosteroidy sĢ stosowane w celu
zmniejszenia obrzħku krtani. Niewielka liczba dzieci
moŇe wymagaę intubacji z powodu wyczerpania i
niewydolnoĻci oddechowej.
€
Zrozumieę i omwię w jaki sposb dochodzi
do upoĻledzenia w droŇnoĻci drg
oddechowych i wentylacji w takich stanach
jak: zapalenie krtani i tchawicy (krup),
zapalenie nagþoĻni, zapalenie oskrzelikw
(bronchiolitis), niedroŇnoĻę tracheostomii,
ĻpiĢczka, drgawki
DroŇnoĻę drg oddechowych jest zagroŇona, gdy
zaczyna pojawiaę siħ obrzħk. MoŇe on rozwinĢę siħ
tylko czħĻciowo lub prawie caþkowicie powodujĢc
skrajnĢ niedroŇnoĻę.
Oddychanie: wzrasta czħstoĻę oddechw i zwiħksza siħ
wysiþek oddechowy wprost proporcjonalnie do nasilenia
stopnia niedroŇnoĻci drg oddechowych.
€
Zrozumieę i omwię w jaki sposb dochodzi
do upoĻledzenia w ukþadzie krĢŇenia w
przebiegu anafilaksji lub odwodnienia
€
Opisaę rŇne sposoby leczenia powyŇszych
zaburzeı postħpujĢc zgodnie ze schematem
ABCD
KrĢŇenie: pozostaje bez zmian aŇ do koıcowego etapu
niewydolnoĻci oddechowej.
Postħpowanie
U dzieci zatrzymanie krĢŇenia i oddychania jest
przewaŇnie wtrne w stosunku do urazu i choroby, i
jego rokowanie jest zþe. Dlatego teŇ strategie
postħpowania w rozpoznaniu i leczeniu chorb mogĢ
byę pomocne w zapobieganiu rozwiniħcia siħ
niewydolnoĻci narzĢdowej i zatrzymania krĢŇenia i
oddychania (patrz Rozdziaþ 1).
UdroŇnij drogi oddechowe, jeĻli istnieje taka
koniecznoĻę
Podaj 100% tlen i rozpocznij wentylacjħ workiem
samorozprħŇalnym z maskĢ, jeĻli sĢ wskazania.
Intubacja moŇe byę wyzwaniem, dlatego powinno siħ
poprosię o wykwalifikowanĢ pomoc (doĻwiadczony
zespþ i / lub laryngolog umiejĢcy wykonaę
tracheostomiħ)
NiewydolnoĻę oddechowa lub / i krĢŇeniowa sĢ zawsze
pierwszym etapem rwni pochyþej i do prawidþowego
postħpowania w tej sytuacji nie jest wymagana
precyzyjna diagnoza. Jakkolwiek w szczeglnych
okolicznoĻciach wiedza na temat chorb moŇe
dokþadnie pomc we wþaĻciwym postħpowaniu i tym
samym poprawię szanse wyleczenia.
Z powodu obrzħku krtani moŇe byę wymagana rurka
intubacyjna o mniejszym rozmiarze niŇ obliczona wg.
wzoru (wiek/4 + 4) lub wybrana na podstawie taĻmy
(np.: Broselow - przyp. tþum.). NiewydolnoĻę oddechowa
jest spowodowana niedroŇnoĻciĢ grnych drg
oddechowych i ulega ona poprawie, gdy drogi
oddechowe sĢ odpowiednio zaopatrzone.
Krup jest definiowany jako zespþ ostrych klinicznych
objaww ze Ļwistem wdechowym, szczekajĢcym
kaszlem, chrypkĢ i zaburzeniami oddychania o rŇnym
stopniu nasilenia. Ostry krup wirusowy (zapalenie krtani,
tchawicy i oskrzeli - laryngotracheobronchitis) jest
najczħstszĢ formĢ krupu i jest odpowiedzialny za ponad
95% stanw zapalnych krtani i tchawicy.
Jest to nasilony obrzħk nagþoĻni i tkanek otaczajĢcych
spowodowany gþwnie przez zakaŇenie Haemophilus
influenzae typu B i w przewaŇajĢcej mierze wystħpuje u
dzieci pomiħdzy 1. a 6. rokiem Ňycia. Obecnie
wystħpuje rzadko z powodu szczepieı w okresie
niemowlħcym.
Wirus paragrypy jest najczħstszym patogenem, ale
zakaŇenie innymi wirusami drg oddechowych takimi
Typowo nagle pojawia siħ wysoka gorĢczka, dzieci sĢ
ospaþe, blade i majĢ toksyczny wyglĢd. Dziecko
EPLS 107
Rozdziaþ 10 Sytuacje Szczeglne w Resuscytacji Pediatrycznej
zazwyczaj siedzi nieruchomo z otwartymi ustami i
wysuniħtĢ brodĢ. MoŇe wystħpowaę nadmierne Ļlinienie
wynikajĢce z niemoŇnoĻci poþkniħcia Ļliny.
u dzieci powyŇej 1.roku Ňycia. Jak do tej pory brak jest
specyficznego leczenia, postħpowanie jest gþwnie
objawowe.
Drogi oddechowe: obrzħk nagþoĻni prowadzi do ostrej
niedroŇnoĻci grnych drg oddechowych.
MoŇe pojawię siħ niedroŇnoĻę przewodw nosowych z
powodu wydzieliny.
Caþkowita niedroŇnoĻę jest fatalna w skutkach i moŇe
pojawię siħ w przypadku braku leczenia lub przy
niepokojeniu dziecka np.: przy prbie zbadania mu
gardþa, zmuszaniu go do poþoŇenia siħ lub przy
wykonywaniu innych czynnoĻci mogĢcych wystraszyę
dziecko takich jak: zaþoŇenie dostħpu doŇylnego lub
wykonywanie zdjħcia bocznego szyi.
Postħpowanie
JeĻli wydzielina ogranicza przepþyw powietrza, naleŇy
delikatnie odessaę nos dziecka.
Proces zapalny powoduje obrzħk drobnych drg
oddechowych i wzrost wydzielania prowadzĢcy do
hipoksji i hiperkapnii oraz zaburzenia stosunku
wentylacji do perfuzji.
MogĢ rwnieŇ wystĢpię bezdechy i wyczerpanie.
Oddychanie: wystħpuje zwiħkszenie czħstoĻci
oddechw i zwiħkszony wysiþek oddechowy, Ļciszony
lub chrapliwy gþos, cichy Ļwist oddechowy i niewielki
kaszel lub brak kaszlu. NiewydolnoĻę oddechowa jest
spowodowana niedroŇnoĻciĢ grnych drg
oddechowych.
Postħpowanie
PoþĢczenie tych wszystkich czynnikw moŇe stworzyę
koniecznoĻę zastosowania wentylacji mechanicznej,
aczkolwiek wiele dzieci moŇe radzię sobie dziħki
zastosowaniu wentylacji w trybie CPAP, podczas
ktrego ciĢgþe dodatnie ciĻnienie jest dostarczane przez
dobrze dopasowane zestaw ( kaniule do nosa lub
maskħ twarzowĢ). W wielu oĻrodkach wentylacja
nieinwazyjna jest postħpowaniem z wyboru u niemowlĢt
z niewydolnoĻciĢ oddechowĢ w przebiegu zapalenia
oskrzelikw.
KrĢŇenie pozostaje bez zmian aŇ do koıcowego etapu
niewydolnoĻci oddechowej. NiewþaĻciwe postħpowanie
moŇe doprowadzię do nagþego zatrzymania krĢŇenia i
oddychania.
Postħpowanie
Dziecko naleŇy pozostawię wraz z rodzicami majĢc je
pod Ļcisþa obserwacjĢ w trakcie przygotowaı do
zabezpieczenia jego drg oddechowych poprzez
intubacjħ wykonywanĢ w odpowiednich warunkach
przez doĻwiadczony zespþ.
Zastosowanie wentylacji mechanicznej jest konieczne u
< 2% niemowlĢt przyjħtych do szpitala z powodu
ktrejkolwiek przyczyny: nawracajĢcych bezdechw,
wyczerpania i hipoksji spowodowanych niedroŇnoĻciĢ
drobnych drg oddechowych utrzymujĢcych siħ pomimo
zastosowania nieinwazyjnej wentylacji.
Natychmiast po zabezpieczeniu drg oddechowych
decydujĢce jest uzyskanie normalizacji oddychania.
Dlatego teŇ stosowanie antybiotykw doŇylnych
przynosi doskonaþe wyniki.
Gdy dojdzie do zatrzymania oddychania i krĢŇenia
naleŇy rozpoczĢę wentylacjħ workiem
samorozprħŇalnym z maskĢ i kontynuowaę jĢ aŇ do
momentu wykonania intubacji lub uzyskania
chirurgicznego dostħpu do drg oddechowych.
KrĢŇenie pozostaje bez zmian aŇ do koıcowego etapu
niewydolnoĻci oddechowej.
Zapalenie oskrzelikw jest czħstĢ i powaŇnĢ infekcjĢ
ukþadu oddechowego wystħpujĢcĢ u niemowlĢt i w 75%
przypadkw wywoþanĢ przez RSV (respiratory syncytial
virus). PozostaþĢ czħĻę zachorowaı wywoþujĢ wirusy
paragrypy, grypy i adenowirusy.
Poziom ĻwiadomoĻci moŇe ulec zmianie w trakcie
choroby, urazu lub zatrucia. Zmienia siħ on poczĢwszy
od stanu czuwania (A ang. alert) poprzez sennoĻę
(niewielkie obniŇenie ĻwiadomoĻci i wzrost iloĻci godzin
snu) ale z odpowiadaniem na gþos (V ang. voice)
nastħpny etap to odpowiadanie tylko na bl (P ang.
pain) aŇ ostatecznie wystħpuje stan nieprzytomnoĻci (U
ang. unconsciousness) (bez reakcji).
Poziomy ĻwiadomoĻci moŇna zapamiħtaę poprzez
angielski akronim AVPU.
Pojawia siħ gþwnie zimĢ i jest przyczynĢ hospitalizacji
1-2% niemowlĢt. DziewiħędziesiĢt procent pacjentw
jest w wieku 1-9 miesiħcy, infekcja ta rzadko wystħpuje
EPLS 108
NaleŇy rozwaŇyę moŇliwoĻę wystĢpienia niedroŇnoĻci
drg oddechowych przy zaburzeniach ĻwiadomoĻci.
Wraz z narastaniem ĻpiĢczki jħzyk i tkanki miħkkie majĢ
tendencjħ do zapadania i powodowania niedroŇnoĻci.
Gdy dziecko jest gþħboko nieprzytomne i nie ma
odruchu kaszlowego lub odruchu z tylnej Ļciany gardþa
moŇe rwnieŇ u niego dojĻę do zachþyĻniħcia.
ubocznego dziaþania depresyjnego na oĻrodek
oddechowy tych lekw.
KrĢŇenie pozostaje zwykle bez zmian, aŇ do koıcowego
etapu niewydolnoĻci oddechowej, chyba, Ňe przyczyna
drgawek (np. zapalenie opon mzgowo-rdzeniowych z
towarzyszĢcym wstrzĢsem, uraz gþowy ze wstrzĢsem
hipowolemicznym) oddziaþuje bezpoĻrednio na ukþad
krĢŇenia.
Oddychanie: ĻpiĢczka moŇe prowadzię do zwolnienia
czħstoĻci oddechw i/lub niedostatecznej pracy
oddechowej.
Postħpowanie
Zaburzenia te mogĢ pojawię siħ w wyniku niedroŇnoĻci
tracheostomii prowadzĢc do nieskutecznej wentylacji.
Rurkħ tracheostomijnĢ naleŇy usunĢę i wymienię na
nowĢ. Gdy nie ma czystej rurki, naleŇy rozpoczĢę
wentylacjħ przez otwr tracheostomijny do momentu
oczyszczenia rurki. JeĻli grne drogi oddechowe
dziecka sĢ droŇne, byę moŇe bħdzie moŇliwe wdroŇenie
wentylacji przez usta i nos przy zastosowaniu
standardowego worka samorozprħŇalnego z maskĢ,
podczas gdy otwr tracheostomijny pozostaje zatkany.
NaleŇy udroŇnię drogi oddechowe i utrzymaę droŇnoĻę
za pomocĢ rŇnych manewrw i przyrzĢdw (tzn.
rħkoczyny udraŇniajĢce drogi oddechowe, rurki nosowo-
gardþowe, ustno-gardþowe lub rurka intubacyjna). JeĻli
wymagane jest zabezpieczenie drg oddechowych
przed aspiracjĢ treĻci pokarmowej, konieczne jest
zaintubowanie pacjenta, w taki sposb, aby uniknĢę
wzrostu ciĻnienia wewnĢtrzczaszkowego. Zwykle
oznacza to koniecznoĻę zastosowania szybkiej indukcji
(RSI)
Musi byę ocenione i odpowiednio zaopatrzone.
Zaburzenia krĢŇenia mogĢ pojawię siħ w zwiĢzku z
przyczynĢ ĻpiĢczki (wstrzĢs hipowolemiczny w
cukrzycowej kwasicy ketonowej, wstrzĢs septyczny,
wstrzĢs hipowolemiczny w przypadku urazu) i powinny
byę wyrwnywane i leczone w odpowiedni do przyczyny
sposb.
Anafilaksja jest rzadkĢ, ale zagraŇajĢcĢ Ňyciu
uoglnionĢ lub systemowĢ reakcjĢ nadwraŇliwoĻci
obejmujĢcĢ kilka ukþadw. NajczħĻciej wywoþywana jest
przez leki (np. antybiotyki, aspirynħ, niesterydowe leki
przeciwzapalne), lateks, owady posiadajĢce ŇĢdþo (tzn.
z rzħdu Hymenoptera takie jak: szerszeı, osa,
pszczoþa) i pokarmy (np. owoce morza, orzeszki
ziemne). NaleŇy jĢ rozwaŇyę, kiedy objawy dotyczĢ
dwch lub wiħcej ukþadw (skry, ukþadu oddechowego,
sercowo-naczyniowego, nerwowego i pokarmowego).
Stan ĻwiadomoĻci naleŇy ocenię i leczyę jego
zaburzenie dopiero po zabezpieczeniu droŇnoĻci drg
oddechowych, oddychania i krĢŇenia; sĢ to uniwersalne
priorytety rwnieŇ w przypadku drgawek.
Istnieje ryzyko, Ňe stanĢ siħ lub sĢ niedroŇne. U dziecka
sþyszalny jest Ļwist krtaniowy (stridor) i objawy
niewydolnoĻci oddechowej z powodu obrzħku krtani i
tkanek miħkkich.
DroŇnoĻę drg oddechowych jest zagroŇona lub sĢ one
niedroŇne. NiedroŇnoĻę w grnym odcinku drg
oddechowych moŇe byę spowodowana wydzielinami lub
spadkiem napiħcia miħĻni jħzyka.
NiewydolnoĻę oddechowa rwnieŇ moŇe byę
spowodowana skurczem oskrzeli.
NiewydolnoĻę oddechowa rozwija siħ z powodu
niedroŇnoĻci drg oddechowych lub obniŇenia stopnia
ĻwiadomoĻci i zwolnienia napħdu oddechowego.
Zatrzymanie oddechu moŇe rozwinĢę siħ z powodu
depresji oĻrodkowego ukþadu nerwowego; ta sytuacja
jest bardziej prawdopodobna, jeŇeli dziecko otrzyma leki
przeciwpadaczkowe (np. benzodiazepiny), w
postħpowaniu doraŅnym w drgawkach, z powodu
KrĢŇenie rozszerzenie naczyı powoduje wzglħdnĢ
hipowolemiħ nasilanĢ przez ucieczkħ pþynw do
przestrzeni pozanaczyniowej w wyniku wzrostu
przepuszczalnoĻci naczyı.
Skra: zaczerwienienie, bladoĻę, pokrzywka
EPLS 109
Rozdziaþ 10 Sytuacje Szczeglne w Resuscytacji Pediatrycznej
Postħpowanie
1. Usuı substancje podejrzane o wywoþanie reakcji
alergicznej (np.: antybiotyk, przetaczanĢ krew)
Odwodnienie jest spowodowane narastajĢcĢ utratĢ
pþynw i / lub zmniejszonĢ podaŇĢ, ktrej nerki nie sĢ w
stanie wyrwnaę. WstrzĢs hipowolemiczny jest
wynikiem utraty mechanizmw utrzymujĢcych
homeostazħ krĢŇenia centralnego.
2. UdroŇnij drogi oddechowe
3. Podaj 100% tlen, a jeĻli istnieje taka koniecznoĻę,
wspomagaj wentylacjħ workiem samorozprħŇalnym
z maskĢ. RozwaŇ wczesnĢ intubacjħ szczeglnie u
dzieci z obrzħkiem jħzyka, warg, jamy ustnej, gardþa
i chrypkĢ. ObowiĢzkowe jest wezwanie
doĻwiadczonego anestezjologa.
Gþwnymi przyczynami odwodnienia u dzieci sĢ:
oparzenia, urazy (patrz rozdziaþ 9), zaburzenia w
ukþadzie pokarmowym i kwasica ketonowa w przebiegu
cukrzycy. Objawy odwodnienia poprzedzajĢ wystĢpienie
objaww wstrzĢsu.
4. Podaj adrenalinħ domiħĻniowo kaŇdemu dziecku z
objawami wstrzĢsu, obrzħkiem drg oddechowych
lub z wyraŅnie zaznaczonĢ dusznoĻciĢ.
Umiarkowane i ciħŇkie odwodnienie wymaga
precyzyjnego uzupeþnienia niedoboru pþynw i
monitorowania poziomu jonw w surowicy krwi. W
kwasicy ketonowej w przebiegu cukrzycy po wstħpnej
resuscytacji pþynowej naleŇy ostroŇnie uzupeþniaę
niedobory, w przeciwnym razie moŇe dojĻę do
przewodnienia i obrzħku mzgu.
Dawkowanie adrenaliny w rozcieıczeniu 1:1000 we
wstrzĢsie anafilaktycznym
DomiħĻniowo
Ampuþko
Strzykawka
Epipen
SĢ droŇne jeĻli tylko poziom ĻwiadomoĻci nie jest
obniŇony
Niemowlħta < 6 m-cy
50 Ⱥg (0.05 ml)
> 6 m-cy do 6. r. Ň.
120 Ⱥg (0.12 ml)
150 Ⱥg
6 -12 r. Ň.
250 Ⱥg
300 Ⱥg
Wzrasta czħstoĻę oddechw, co ma na celu
skompensowanie kwasicy w przebiegu odwodnienia,
ketokwasicy lub wstrzĢsu
>12 r. Ň.
500 Ⱥg
300 Ⱥg
Rycina 10.1 Dawkowanie Adrenaliny w anafilaksji
5. Powtrz dawkħ adrenaliny przy braku poprawy
stanu klinicznego
Oceı objawy wstrzĢsu (czħstoĻę pracy serca i 4 P Î
patrz rozdziaþ 1)
6. Podaj leki antyhistaminowe (chlorphenamina)
1-6 rok Ňycia 2,5-5 mg domiħĻniowo lub
powoli doŇylnie
6-12 rok Ňycia 5-10 mg domiħĻniowo lub
powoli doŇylnie
>12 roku Ňycia 10-20 mg domiħĻniowo lub
Postħpowanie
Podaj 100% tlen, a jeĻli istnieje taka koniecznoĻę,
wspomagaj wentylacjħ workiem samorozprħŇalnym z
maskĢ.
Zapewnij dostħp donaczyniowy i podaj bolus pþynw (20
ml/kg) wedþug zapotrzebowania okreĻlonego przez
regularnĢ ocenħ pacjenta (patrz Rozdziaþ 5).
powoli doŇylnie
RozwaŇ rwnieŇ podanie ranitydyny w dawce 1 mg/kg
7. JeĻli brak jest zmian w klinicznych objawach
wstrzĢsu i brak odpowiedzi na leki, podaj
krystaloidy doŇylnie w dawce 20 ml/kg.
8. W wypadku nasilonych bĢdŅ nawracajĢcych
objaww i u pacjentw z astmĢ, podaj
hydrokortyzon
1-6 rok Ňycia 50 mg domiħĻniowo lub
powoli doŇylnie
U krytycznie chorych dzieci istnieje wysokie ryzyko
zatrzymania oddychania i krĢŇenia z powodu ich
choroby pierwotnej lub ze wzglħdu na wdroŇone
leczenie np. pooperacyjne powikþania po operacjach
kardiochirurgicznych. W grupie najwyŇszego ryzyka sĢ
dzieci, ktre przebyþy zatrzymanie krĢŇenia.
6-12 rok Ňycia 100 mg domiħĻniowo lub
powoli doŇylnie
>12 roku Ňycia 100-500 mg domiħĻniowo lub
powoli doŇylnie
EPLS 110
2. Podaę wodorowħglan sodu (w kwasicy lub
niewydolnoĻci nerek)
3. PodþĢczyę wlew glukozy z insulinĢ
Niektre zaburzenia elektrolitowe mogĢ wywoþaę
zaburzenia rytmu serca, zatrzymanie krĢŇenia i
oddychania lub mogĢ spowodowaę, Ňe resuscytacja
bħdzie mniej skuteczna.
4. Wykonaę hemodializħ
JeĻli u dziecka stwierdza siħ jedynie podwyŇszony
poziom jonw potasu w surowicy krwi, trzeba usunĢę
potas z organizmu poprzez:
W niektrych przypadkach moŇna rozpoczĢę leczenie
spodziewanych zaburzeı elektrolitowych w oparciu o
objawy kliniczne przed otrzymaniem wynikw
laboratoryjnych.
1. Diuretyki: furosemid
2. ņywice jonowymienne (calcium resonium podane
doustnie lub doodbytniczo). PoczĢtek dziaþania
wystħpuje pŅno, ale leczenie moŇna rozpoczĢę w
poczĢtkowej fazie, natychmiast po stwierdzeniu
podwyŇszonego stħŇenia jonw potasu
Przyczyny hiper- i hipokaliemii zostaþy przedstawione na
Rycinie 10.2.
3. Salbutamol podany w nebulizacji lub doŇylnie
RŇnica stħŇeı jonw potasu pomiħdzy pþynem
wewnĢtrzkomrkowym i zewnĢtrzkomrkowym
warunkuje przewodnictwo w komrkach miħĻnia
sercowego i tym samym ich kurczliwoĻę. Nawet
niewielki wzrost poziomu jonw potasu w surowicy krwi
moŇe spowodowaę osþabienie przewodnictwa i
zmniejszyę kurczliwoĻę miħĻnia sercowego. WartoĻę pH
krwi tħtniczej ma bezpoĻredni zwiĢzek ze stħŇeniem
jonw potasu: w kwasicy stħŇenie jonw potasu wzrasta
(0,5 Î 1,1 mmol/l na kaŇde obniŇenie wartoĻci pH o 0,1),
a w zasadowicy maleje (0,3 mmol/l na kaŇdy wzrost
wartoĻci pH o 0,1)
4. Wodorowħglan sodu, jest bardziej skuteczny przy
towarzyszĢcej kwasicy
5. Hemodializħ lub dializħ otrzewnowĢ.
Hiperkaliemia
Hipokaliemia
NiewydolnoĻę nerek
( ostra / przewlekþa)
Kwasica
NiewydolnoĻę nadnerczy
Zespþ nadnerczowo-
pþciowy
Nadmierna podaŇ
ZaŇywanie lekw
oszczħdzajĢcych potas
Rozpad komrek (guz)
Rabdomioliza
Hemoliza
Masywne przetoczenia
Utrata przez przewd
pokarmowy
(biegunka, wymioty)
Zasadowica
Utrata pþynw
Pierwotny
hiperaldosteronizm
Leki diuretyczne
Hipomagnezemia
NiedoŇywienie
Niedostateczne spoŇycie
Znaczna hiperkaliemia (K
+
> 7 mmol/l) objawia siħ
osþabieniem siþy miħĻniowej, niedroŇnoĻciĢ poraŇennĢ,
zatrzymaniem oddechu i zaburzeniami przewodzenia w
miħĻniu sercowym prowadzĢcymi do wystĢpienia
zaburzeı rytmu serca i ostatecznie do zatrzymania
krĢŇenia.
Faþszywie dodatni wysoki poziom jonw potasu moŇe
byę wynikiem hemolizy krwi wynikajĢcej z trudnoĻci w
uzyskaniu prbki krwi wþoĻniczkowej do badaı. Typowe
zwiĢzane z hiperkaliemiĢ zmiany w zapisie EKG zaleŇĢ
zarwno od poziomu jonw potasu jak i
towarzyszĢcemu tempowi wzrostu stħŇenia jonw.
Rycina 10.2 Przyczyny zaburzeı poziomu potasu.
Hipokaliemia (K
+
< 3.5 mmol/l) objawia siħ osþabieniem
miħĻni, zaparciami, parestezjami i tħŇyczkĢ.
PoczĢtkowo obserwuje siħ uniesienie zaþamka T, a
nastħpnie wraz ze wzrostem stħŇenia jonw potasu w
surowicy krwi, przechodzenie w rytm komorowy i
migotanie komr.
Znaczna hipokaliemia (<2.5 mmol/l) moŇe spowodowaę
zatrzymanie krĢŇenia, wystĢpienie zagraŇajĢcych Ňyciu
zaburzeı rytmu (migotanie komr, czħstoskurcz
komorowy, aktywnoĻę elektryczna bez tħtna lub
asystolia), paraliŇ, rabdomiolizħ, niedroŇnoĻę poraŇennĢ
i alkalozħ metabolicznĢ.
Postħpowanie
Leczenie hiperkaliemii zaleŇy od szybkoĻci narastania
objaww i stanu klinicznego dziecka.
Postħpowanie
JeĻli dziecko ma zatrzymanie krĢŇenia lub zapis EKG
sugeruje toksyczny poziom jonw potasu, naleŇy:
Leczenie hipokaliemii (K
+
2.5 - 3.5 mmol/l) obejmuje
wczesne rozpoznanie przyczyny zaburzenia. Pacjenci
leczeni digoksynĢ sĢ szczeglnie naraŇeni na
pojawienie siħ zaburzeı rytmu serca w przebiegu
hipokaliemii.
1. Podaę doŇylnie chlorek wapnia jako bolus lub u
dziecka bez zatrzymania krĢŇenia wlew w czasie 2 -
5 min, aby zmniejszyę toksyczny wpþyw wysokiego
stħŇenia jonw potasu na bþonħ komrek miħĻnia
sercowego
EPLS 111
[ Pobierz całość w formacie PDF ]