Rozp. Min. Srod. w sprawie dokonywania oceny, Chemiczny monitoring środowiska
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
DZIENNIK USTAW
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 18 września 2012 r.
Poz. 1032
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ŚRODOWISKA
1)
z dnia 13 września 2012 r.
w sprawie dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu
2)
Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25,
poz. 150, z późn. zm.
3)
) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa:
1) metody i zakres dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu;
2) górne i dolne progi oszacowania dla niektórych substancji w powietrzu oraz dopuszczalne częstości przekraczania pro-
gów oszacowania;
3) zakresy wymaganych pomiarów, z podziałem na pomiary ciągłe oraz okresowe;
4) kryteria lokalizacji punktów poboru próbek substancji;
5) minimalną liczbę stałych punktów pomiarowych;
6) przypadki, gdy ocena jakości powietrza:
a) powinna być dokonywana metodami pomiarowymi,
b) może być dokonywana:
– przy zastosowaniu kombinacji metod pomiarowych i metod modelowania,
– metodami modelowania lub innymi metodami szacowania;
7) zakres pomiarów wspomagających ocenę jakości powietrza, w szczególności zakres prowadzenia analiz składu che-
micznego pyłu;
8) metodyki referencyjne;
1)
Minister Środowiska kieruje działem administracji rządowej – środowisko, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska (Dz. U. Nr 248, poz. 1493
i Nr 284, poz. 1671).
2)
Niniejsze rozporządzenie dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Unii Europejskiej:
1) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza
dla Europy (Dz. Urz. UE L 152 z 11.06.2008, str. 1);
2) dyrektywy 2004/107/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielo-
pierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu (Dz. Urz. UE L 23 z 26.01.2005, str. 3, z późn. zm.).
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 111, poz. 708, Nr 138, poz. 865, Nr 154,
poz. 958, Nr 171, poz. 1056, Nr 199, poz. 1227, Nr 223, poz. 1464 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 19, poz. 100, Nr 20, poz. 106, Nr 79,
poz. 666, Nr 130, poz. 1070 i Nr 215, poz. 1664, z 2010 r. Nr 21, poz. 104, Nr 28, poz. 145, Nr 40, poz. 227, Nr 76, poz. 489, Nr 119,
poz. 804, Nr 152, poz. 1018 i 1019, Nr 182, poz. 1228, Nr 229, poz. 1498 i Nr 249, poz. 1657, z 2011 r. Nr 32, poz. 159, Nr 63, poz. 322,
Nr 94, poz. 551, Nr 99, poz. 569, Nr 122, poz. 695, Nr 152, poz. 897, Nr 178, poz. 1060 i Nr 224, poz. 1341 oraz z 2012 r. poz. 460
i 951.
Dziennik Ustaw
– 2 –
Poz. 1032
9) wymagania dotyczące jakości pomiarów i innych metod oceny oraz zakresu dokumentacji dotyczącej uzasadnienia
lokalizacji punktów pomiarowych;
10) kryteria kontroli poprawności danych dotyczących substancji w powietrzu w trakcie ich agregacji i obliczania parame-
trów statystycznych dla substancji w powietrzu.
§ 2. 1. Oceny poziomów substancji w powietrzu dokonuje się w strefach, o których mowa w art. 87 ust. 2 ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, w odniesieniu do:
1) dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu powiększonych o margines tolerancji;
2) dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu określonych ze względu na ochronę zdrowia ludzi oraz ze względu
na ochronę roślin, a także w odniesieniu do alarmowych poziomów niektórych substancji w powietrzu;
3) docelowych poziomów substancji w powietrzu;
4) poziomów celów długoterminowych substancji w powietrzu.
2. Oceny poziomów substancji w powietrzu ze względu na ochronę zdrowia w zakresie dwutlenku siarki, dwutlenku
azotu, tlenku węgla, pyłu zawieszonego PM2,5, pyłu zawieszonego PM10, benzenu i ozonu w powietrzu oraz ołowiu, arse-
nu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w pyle zawieszonym PM10 dokonuje się w strefach na terenie całego kraju, z wyłącze-
niem:
1) terenów zakładów pracy;
2) miejsc, do których obowiązuje zakaz wstępu;
3) jezdni dróg i pasów rozdzielczych dróg, z wyjątkiem sytuacji, w której piesi mają dostęp do pasa rozdzielczego.
3. Oceny poziomów substancji w powietrzu ze względu na ochronę roślin w zakresie dwutlenku siarki, tlenków azotu
i ozonu dokonuje się w strefach na terenie całego kraju, z wyłączeniem miejsc, o których mowa w ust. 2, oraz miasta o licz-
bie mieszkańców większej niż 100 tysięcy i aglomeracji, o których mowa w tabeli nr 1 i 2 załącznika do rozporządzenia
Ministra Środowiska z dnia 2 sierpnia 2012 r. w sprawie stref, w których dokonuje się oceny jakości powietrza (Dz. U.
poz. 914).
§ 3. 1. Metodami dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu są pomiary ciągłe, pomiary okresowe oraz
metody szacowania, w szczególności modelowanie matematyczne.
2. Na potrzeby ustalania metod oceny poziomów substancji w powietrzu określa się górne i dolne progi oszacowania.
§ 4. 1. Górne i dolne progi oszacowania dla benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, ozonu, tlenku
węgla, pyłu zawieszonego PM2,5 i pyłu zawieszonego PM10 oraz ołowiu, arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w pyle
zawieszonym PM10, a także dopuszczalne częstości ich przekraczania określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
2. Dolny lub górny próg oszacowania uznaje się za przekroczony w przypadku:
1) benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, ołowiu w pyle zawieszonym PM10, pyłu zawieszonego
PM10, pyłu zawieszonego PM2,5, tlenku węgla, arsenu, kadmu, niklu, benzo(a)pirenu, jeżeli podczas pięciu poprzed-
nich lat był on przekroczony w trzech lub więcej odrębnych latach;
2) ozonu, jeżeli podczas pięciu poprzednich lat został on przekroczony przynajmniej w jednym roku.
3. W przypadku braku danych pomiarowych z okresu poprzednich pięciu lat do określenia, czy próg, o którym mowa
w ust. 2, został przekroczony, wykorzystuje się dane z krótszego okresu pomiarowego, jeżeli pomiary były prowadzone
w czasie i w miejscach o najwyższych poziomach substancji w powietrzu, w połączeniu z wynikami inwentaryzacji emisji
i modelowania matematycznego.
§ 5. Kryteria lokalizacji punktów poboru próbek substancji określa załącznik nr 2 do rozporządzenia; przy ocenie pozio-
mów substancji w powietrzu ze względu na ochronę zdrowia ludzi oraz ze względu na ochronę roślin wykorzystuje się
zwłaszcza wyniki pomiarów z punktów poboru próbek substancji spełniających kryteria określone w załączniku nr 2 do
rozporządzenia.
§ 6. Minimalną liczbę stałych punktów pomiarowych określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
Dziennik Ustaw
– 3 –
Poz. 1032
§ 7. 1. Oceny poziomu substancji w powietrzu w strefach, w których poziom substancji przekracza górny próg oszaco-
wania, dokonuje się na podstawie pomiarów ciągłych rozumianych jako pomiary automatyczne lub jako pomiary manualne
prowadzone w sposób systematyczny, odpowiednio do metodyk referencyjnych, o których mowa w § 11, w stałych punk-
tach pomiarowych, w których występowały wcześniej najwyższe stężenia substancji. Przy dokonywaniu ocen można dodat-
kowo wykorzystać metody modelowania matematycznego, którego wyniki powinny być poddane sprawdzeniu poprawno-
ści (walidacji) w oparciu o wyniki pomiarów substancji.
2. Oceny poziomu substancji w powietrzu w strefach, w których poziom substancji nie przekracza górnego progu osza-
cowania, dokonuje się na podstawie pomiarów w stałych punktach pomiarowych w połączeniu z metodami szacowania,
w szczególności modelowania matematycznego, którego wyniki powinny być poddane walidacji na podstawie pomiarów
substancji oraz pomiarów okresowych.
3. Oceny poziomu substancji w powietrzu w strefach, w których poziom substancji nie przekracza dolnego progu osza-
cowania, można dokonać na podstawie modelowania matematycznego, innych metod szacowania lub pomiarów okreso-
wych.
4. Oceny poziomu dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i ozonu na terenie aglomeracji powyżej 250 tysięcy mieszkańców
dokonuje się na podstawie pomiarów ciągłych w stałych punktach pomiarowych.
§ 8. 1. Pomiary poziomów substancji, które przyczyniają się do tworzenia ozonu przyziemnego w powietrzu, obejmują-
ce co najmniej tlenki azotu, tlenek węgla i lotne związki organiczne, prowadzi się w co najmniej jednym punkcie pomiaro-
wym w kraju.
2. Wykaz substancji, które przyczyniają się do tworzenia ozonu przyziemnego w powietrzu, określa załącznik nr 4 do
rozporządzenia.
§ 9. W celu określenia udziału benzo(a)pirenu w wielopierścieniowych węglowodorach aromatycznych obecnych w po-
wietrzu oprócz pomiarów benzo(a)pirenu w pyle zawieszonym PM10 prowadzi się pomiary zawartości benzo(a)antracenu,
benzo(b)fluorantenu, benzo(j)fluorantenu, benzo(k)fluorantenu, indeno(1,2,3-cd)pirenu, dibenzo(a,h)antracenu w pyle za-
wieszonym PM10 w jednym punkcie pomiarowym tła miejskiego w województwie.
§ 10. 1. Pomiary składu chemicznego pyłu zawieszonego, rtęci całkowitej w stanie gazowym oraz masy całkowitej za-
nieczyszczeń, która przedostaje się z atmosfery na powierzchnię na określonym obszarze w danym czasie (depozycja całko-
wita), na obszarze tła regionalnego, wspomagające ocenę jakości powietrza, prowadzi się w co najmniej trzech punktach
pomiarowych tła regionalnego kraju.
2. Zakres pomiarów zanieczyszczeń w punkcie pomiarowym tła regionalnego pod kątem składu chemicznego pyłu za-
wieszonego, rtęci całkowitej w stanie gazowym oraz depozycji całkowitej na obszarach tła regionalnego określa załącznik
nr 5 do rozporządzenia.
§ 11. Metodyki referencyjne oraz wymagania dotyczące jakości pomiarów i innych metod oceny określa załącznik nr 6
do rozporządzenia.
§ 12. Zakres dokumentacji dotyczącej uzasadnienia lokalizacji punktów pomiarowych określa załącznik nr 7 do rozpo-
rządzenia.
§ 13. Kryteria kontroli poprawności danych dotyczących substancji w powietrzu w trakcie ich agregacji i obliczania
parametrów statystycznych dla substancji określa załącznik nr 8 do rozporządzenia.
§ 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
4)
Minister Środowiska:
M. Korolec
4)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie dokonywania
oceny poziomów substancji w powietrzu (Dz. U. z 2009 r. Nr 5, poz. 31), które zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 13 kwietnia 2012 r.
o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 460) traci moc z dniem wejścia w życie
niniejszego rozporządzenia.
Załączniki do rozporządzenia Ministra Środowiska
z dnia 13 września 2012 r. (poz. 1032)
Załącznik nr 1
GÓRNE I DOLNE PROGI OSZACOWANIA DLA BENZENU, DWUTLENKU AZOTU, TLENKÓW AZOTU, DWUTLENKU SIARKI, OZONU,
TLENKU WĘGLA, PYŁU ZAWIESZONEGO PM2,5 I PYŁU ZAWIESZONEGO PM10 ORAZ OŁOWIU, ARSENU, KADMU, NIKLU I BENZO(A)PIRENU
W PYLE ZAWIESZONYM PM10, A TAKŻE DOPUSZCZALNE CZĘSTOŚCI ICH PRZEKRACZANIA
Tabela 1. Górne i dolne progi oszacowania dla benzenu, dwutlenku azotu, tlenków azotu, dwutlenku siarki, ołowiu, pyłu zawieszonego PM2,5, pyłu zawieszonego PM10
i tlenku węgla oraz dopuszczalne częstości ich przekraczania
Górny próg oszacowania
Dolny próg oszacowania
Poziom dopuszczalny
substancji
w powietrzu [µg/m
3
]
Nazwa
substancji
Okres uśredniania
wyników pomiarów
dopuszczalna
częstość
przekroczeń w roku
kalendarzowym
dopuszczalna
częstość przekroczeń
w roku
kalendarzowym
Lp.
% poziomu
dopuszczalnego
(wartość w µg/m
3
)
% poziomu
dopuszczalnego
(wartość w µg/m
3
)
70
(3,5)
40
(2)
5
1)
1
Benzen
rok kalendarzowy
-
-
70
(140)
50
(100)
200
1)
jedna godzina
18 razy
18 razy
Dwutlenek
azotu
2
80
(32)
65
(26)
40
1)
rok kalendarzowy
-
-
80
(24)
65
(19,5)
30
2)
3
Tlenki azotu
rok kalendarzowy
-
-
60
(75)
40
(50)
125
1)
24 godziny
3 razy
3 razy
Dwutlenek
siarki
4
pora zimowa
(1 X–31 III)
60
(12)
40
(8)
20
2)
-
-
-
70
(0,35)
50
(0,25)
0,5
1)
5
Ołów
rok kalendarzowy
-
6
Pył
zawieszony
PM2,5
70
(17)
50
(12)
25
1)
rok kalendarzowy
-
-
70
(35)
50
(25)
50
1)
24 godziny
35 razy
35 razy
Pył
zawieszony
PM10
7
70
(28)
50
(20)
40
1)
rok kalendarzowy
-
-
70
(7000)
50
(5000)
10 000
1)
8
Tlenek węgla
8 godzin
-
-
Tabela 2. Górne i dolne progi oszacowania dla arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu
Docelowy poziom substancji
w powietrzu ze względu na
ochronę zdrowia ludzi [ng/m
3
]
Górny próg oszacowania wyrażony
jako % poziomu docelowego
(wartość w ng/m
3
)
Dolny próg oszacowania wyrażony
jako % poziomu docelowego
(wartość w ng/m
3
)
Nazwa
substancji
Okres uśredniania
wyników pomiarów
Lp.
60
(3,6)
40
(2,4)
Arsen
rok kalendarzowy
6
1
60
(3)
40
(2)
Kadm
rok kalendarzowy
5
2
50
10
70
14
Nikiel
rok kalendarzowy
20
3
60
(0,6)
40
(0,4)
Benzo(a)piren
rok kalendarzowy
1
4
Tabela 3. Górne i dolne progi oszacowania dla ozonu
Górny próg
oszacowania wyrażony
jako % poziomu celu
długoterminowego
Dolny próg
oszacowania wyrażony
jako % poziomu celu
długoterminowego
Poziom celu
długoterminowego dla
ozonu w powietrzu
Okres uśredniania
wyników pomiarów
Nazwa substancji
100
(120 µg/m
3
)
120 µg/m
3 3)
8 godzin
-
Ozon
okres wegetacyjny
(1 V – 31 VII)
100
(6000 µg/m
3
x h)
6000 µg/m
3
x h
4)
-
Objaśnienia:
1)
Poziom dopuszczalny ze względu na ochronę zdrowia ludzi.
2)
Poziom dopuszczalny ze względu na ochronę roślin.
3)
Poziom celu długoterminowego ze względu na ochronę zdrowia ludzi.
4)
Poziom celu długoterminowego ze względu na ochronę roślin.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]