Rośliny - najstarsze źródło.., zdrowie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Przedruk ze strony:
Drukuj pracħ
RoĻliny - najstarsze Ņrdþo lekw
RoĻliny Î najstarsze Ņrdþo lekw
Ziemiħ przyozdabia co najmniej 450.000 gatunkw roĻlin wyŇszych, lecz tylko 10-15% tej
liczby zostaþo mniej lub bardziej dokþadnie zbadanych chemicznie i farmakologicznie.
WĻrd tych roĻlin znajduje siħ ok. 20.000 uznanych w rŇnych krajach za lecznicze, w tym
ok. 2000 zostaþo umieszczonych w oficjalnych lekospisach.
W Polsce znajduje siħ ok. 230-250 roĻlin uznanych za lecznicze. Od poczĢtku XIX wieku,
kiedy to rozpoczħto badania nad skþadem chemicznym roĻlin, wyizolowano co najmniej 100.000
rŇnych zwiĢzkw roĻlinnych i znacznĢ ich czħĻę zbadano farmakologicznie.
Tak wiħc to roĻliny sĢ najstarszym Ņrdþem lekw. LudzkoĻę stosuje je od
niepamiħtnych czasw. I tak byþo aŇ do poþowy XIX wieku. Dopiero fascynacja zdobyczami
analizy i syntezy chemicznej spowodowaþa zwrot w kierunku szerokiego stosowania lekw
chemicznych Î syntetykw.
Dzisiaj przekonujemy siħ, Ňe popeþniliĻmy bþĢd. Nie naleŇaþo wyrzekaę siħ lekw
roĻlinnych. Dlatego w ostatnich latach obserwujemy wzmoŇone zainteresowanie fitoterapiĢ, czyli
leczeniem zarwno zioþami, jak i preparatami pozyskiwanymi z roĻlin.
Wspþczesna biologia coraz chħtniej siħga do skarbnicy medycyny naszych przodkw.
Dobrym przykþadem jest chociaŇby amerykaıski Narodowy Instytut Zdrowia, w ktrym
dziaþa Instytut Medycyny Alternatywnej, ktrego celem jest badanie tradycyjnych metod leczenia,
stosowanych przez ludy rŇnych kontynentw. Renesans naturalnej medycyny wynika w duŇej
czħĻci z rosnĢcego rozczarowania lekami syntetycznymi i Î nie ukrywajmy Î przyczynami
ekonomicznymi. Dzisiejsza fascynacja naturalnymi lekami roĻlinnymi jest symbolem rosnĢcych
tħsknot do Ňycia w harmonii z naturĢ.
Niebagatelne znaczenie odgrywa tutaj zwþaszcza suplementacja jako niezbħdny juŇ
sposb zapobiegania chorobom.
RoĻliny zawierajĢ w swoim skþadzie wiele rodzajw substancji czynnych, ktrym
zawdziħczajĢ swoje dziaþanie. SyntetyzujĢ je w swoich organizmach z substancji prostych
czerpanych z otaczajĢcego Ļrodowiska. Korzeniami pobierajĢ niezbħdne zwiĢzki z gleby, a liĻęmi z
powietrza, wody, dwutlenku wħgla CO
2
i nieorganicznych zwiĢzkw mineralnych przy pomocy
zielonego barwnika Î chlorofilu.
Chlorofil powstajĢcy w roĻlinach zostanie pŅniej przetworzony w hemoglobinħ w naszych
organizmach. Substancje zawarte w pokarmach roĻlinnych sĢ niezbħdne dla wszystkich zwierzĢt.
Nawet miħsoŇercy zjadajĢ niejednokrotnie pokarm roĻlinny. Przykþadem sĢ chociaŇby psy i koty
zjadajĢce wybrane przez siebie zioþa. Zwierzħta drapieŇne zjadajĢ roĻlinoŇercw, a nie inne
drapieŇniki Î taka jest reguþa. Lwy po zabiciu antyplopy zaczynajĢ zazwyczaj ucztħ od
skonsumowania jej ŇoþĢdka wypeþnionego treĻciĢ roĻlinnĢ.
RoĻliny sĢ wiħc dla nas nieodzowne. Czy zwrciþeĻ juŇ uwagħ, Ňe wokþ nas jest mnstwo
rŇnych roĻlin? Czy pojawiþy siħ przypadkowo? Czy majĢ nogi, by uciec przed nami?
UCIEKAJ OD JEDZENIA, KTìRE UCIEKA!
PrzecieŇ w naturze nic nie dzieje siħ bez celu. Wiħc i roĻliny zostaþy nam przeznaczone Î do
zaspokajania gþodu, do wspomagania organizmu, do leczenia w przypadku wystĢpienia choroby.
Jak doskonale pamiħtamy z nauki biologii Î podstawowym procesem jest fotosynteza Î
asymilacja dwutlenku wħgla, poniewaŇ do przemiany nieorganicznych substancji mineralnych,
dwutlenku wħgla i wody na substancje organiczne (cukry, tþuszcze, biaþka) wykorzystuje roĻlina
Ļwiatþo sþoneczne i Ňyciodajne promieniowanie kosmosu. Komrki roĻlin zawierajĢ mniejsze
elementy zwane chloroplastami i to one wþaĻnie wykorzystujĢ energiħ Ļwiatþa sþonecznego.
áTe
mikroskopijne fabryki wytwarzajĢ cukry i skrobiħ. (...) ņadnemu czþowiekowi nie udaþo
siħ zaprojektowaę fabryki, ktra przewyŇszaþaby chloroplasty wydajnoĻciĢ lub
produkowaþaby potrzebniejsze wyrobyÑ.
(áPlanet EarthÑ Î áPlaneta ZiemiaÑ).
ņywe makroczĢsteczki o spiralnej, lewoskrħtnej budowie wchodzĢce w skþad roĻlin
odbierajĢ promieniowanie kosmiczne, przetwarzajĢ je i poprzez fotoemisjħ wchodzĢ w kontakt z
innymi czĢsteczkami przekazujĢc im swojĢ moc i witalnoĻę ( o promieniowaniu biofotonowym i
jego efektach piszħ w opracowaniu áBiomagnetyzm: cudowna moc w ŇyciuÑ).
Pierwszymi produktami fotosyntezy sĢ metabolity pierwotne Î sacharydy (cukry,
wħglowodany), z ktrych powstajĢ najpierw proste kwasy organiczne, kwasy tþuszczowe,
aminokwasy, a zwþaszcza proste zwiĢzki niskomolekularne. Z nich tworzĢ siħ metabolity wtrne.
Gþwne grupy metabolitw wtrnych to:
-
zwiĢzki fenolowe (kwasy fenolowe, flawonoidy),
-
terpenoidy (monoterpeny, saponiny itp.),
-
zwiĢzki azotowe (alkaloidy, aminy, aminokwasy niebiaþkowe, glikozydy i
glukozynolany).
Metabolity wtrne roĻlin zaliczane sĢ dzisiaj do tzw. Naturalnych Substancji
NieodŇywczych (NSN), ktrych rola polega miħdzy innymi na ochronie gatunku przed czynnikami
zagraŇajĢcymi przetrwanie w niesprzyjajĢcych warunkach. Takie wþasnoĻci roĻlin moŇemy wiħc
wykorzystaę i my Î ludzie.
Zwrcię uwagħ naleŇy jednak na to, Ňe zawartoĻę zwiĢzkw bioaktywnych w surowcach
pochodzenia roĻlinnego uzaleŇniona jest od gatunku, odmiany, warunkw uprawy, a takŇe od strefy
klimatycznej.
Oprcz tego wiħkszoĻę surowcw jest spoŇywana dopiero po przetworzeniu, co niewĢtpliwie
wpþywa na zawartoĻę, przyswajalnoĻę i aktywnoĻę biologicznĢ (witalnoĻę) NSN. Wiedza na temat
przemian, jakim ulegajĢ te substancje w rŇnych procesach technologicznych, zwiĢzanych z
przygotowaniem surowcw do spoŇycia, jest jeszcze ograniczona. Przykþadowo pod wpþywem
procesw termicznych obserwuje siħ wzrost zawartoĻci korzystnych dla zdrowia niŇszych form
fosforanw inozytolu i lepszĢ bioprzyswajalnoĻę likopenu, ale i obniŇenie iloĻci glukozynolanw, a
takŇe zwiĢzkw fenolowych, ktremu towarzyszy spadek wþaĻciwoĻci przeciwutleniajĢcych.
Wręmy jednak do naszych metabolitw.
Oba wymienione rodzaje metabolitw tworzĢ þĢcznie naturalne, organiczne zwiĢzki, z
ktrych wiele ma cechy lecznicze.
Warto wyjaĻnię od razu, co to sĢ zwiĢzki organiczne i dlaczego ciĢgle bħdziemy zwracaę
uwagħ, aby wszelka ŇywnoĻę i wszelkie suplementy posiadaþy postaę organicznĢ.
ZwiĢzki organiczne Î to zwiĢzki wħgla i wodoru wystħpujĢce w Ļwiecie roĻlinnym i
zwierzħcym i odgrywajĢce istotnĢ rolħ w procesach Ňyciowych. W ich skþad wchodzĢ gþwnie
(oprcz wħgla i wodoru): tlen, azot, fosfor, siarka, fluorowce. SĢ mniej odporne na dziaþanie
czynnikw chemicznych niŇ zwiĢzki nieorganiczne, wiħc w organizmie þatwo ulegajĢ rozkþadowi i
przyswojeniu.
Pojħcie áorganiczneÑ pochodzi stĢd, Ňe dawniej zaliczano do nich wyþĢcznie substancje
wytwarzane przez organizmy Ňywe, w odrŇnieniu od zwiĢzkw nieorganicznych, ktre wystħpujĢ w
Ļwiecie tzw. nieoŇywionym lub byþy (i sĢ) otrzymywane w sposb sztuczny, laboratoryjnie.
Substancje nieorganiczne sĢ przyswajalne wyþĢcznie przez roĻliny. Tylko takĢ drogĢ Î
substancje przyswojone przez roĻliny i przemienione w postaę organicznĢ (zwþaszcza mineraþy)
mogĢ byę wchþoniħte przez organizm czþowieka.
JeŇeli wiħc organizmowi brakuje Ňelaza, to nie oznacza to oczywiĻcie, Ňe (wybacz
zwulgaryzowanie problemu) moŇemy braki tego pierwiasta uzupeþniaę poþykajĢc chociaŇby Ňelazne
opiþki.
I tu kryje siħ czħsto problem w postaci kompletnego niezrozumienia: jeŇeli nawet jakiĻ
suplement, jakiĻ pokarm zawiera skþadniki, ktrych organizm potrzebuje, to nie oznacza to od razu,
Ňe skþadniki te posiadajĢ odpowiedniĢ postaę, Ňe bħdĢ bez problemu wchþaniane do organizmu.
Wiele przekþamaı niosĢ wiħc czħsto wszelkie informacje zawarte na opakowaniach produktw:
áProdukt zawiera ...Ñ
I co z tego, Ňe zawiera? A w jakiej postaci? A jaka bħdzie
bioprzyswajalnoĻę takich skþadnikw? Taka pþprawda jest wiħc pþkþamstwem, prawda? Bo jeĻli
w stwierdzeniu jest pþ prawdy, to co z resztĢ stwierdzenia? OdwracajĢc sytuacjħ - czy jajeczko
moŇe byę w poþowie tylko nieĻwieŇe?
áNowoczesneÑ technologie stosowane na skalħ przemysþowĢ podczas przetwarzania
ŇywnoĻci Î zwþaszcza obrbka termiczna Î prowadzĢ do przemiany substancji organicznych w
postaę nieorganicznĢ, trudno lub wcale nieprzyswajalnĢ.
Rozrywane sĢ podczas takich procesw wiĢzania chemiczne (elektronowe) miħdzy
elementami mineralnymi a biaþkami, wħglowodanami, tþuszczami i enzymami (np. podczas
podgrzewania pokarmw w mikrofalwkach). Dotyczy to zwþaszcza takich mineraþw jak wapı,
jod, Ňelazo.
PŅniej takie przemienione w nieorganicznĢ postaę zwiĢzki sĢ materiaþem, z ktrego
powstajĢ kamienie w nerkach, woreczku Ňþciowym (w powiĢzaniu z wykrystalizowanym
cholesterolem) oraz osady wapniowe na powierzchni naczyı krwionoĻnych, w tkance þĢcznej
(Ļciħgna, wiħzadþa) i stawach.
Generalnie moŇemy wiħc spotkaę siħ z suplementami dwch grup:
ß
eubiotykami Î tj. naturalnymi produktami przyswajanymi przez organizm bez problemw i
nie dajĢcymi skutkw ubocznych,
ß
ksenobiotykami Î tj. produktami stworzonymi przez czþowieka sztucznie, syntetykami,
ktre nie sĢ akceptowane przez ustrj, obciĢŇajĢ wĢtrobħ oraz nerki i muszĢ zostaę
wydalone wraz z moczem oraz przez skrħ.
Ktre z tych grup suplementw wybraþbyĻ dla siebie i Twoich bliskich? Ilu z nas ciĢgle ufa
syntetykom?
áA w ogle to niby dlaczego syntetyk wprowadzony do naszego, nie-syntetycznego
przecieŇ, organizmu ma byę lepszy niŇ jakakolwiek naturalna substancja?
Czy ktokolwiek dowidþ takiej tezy? Czy taki dowd jest w ogle moŇliwy?
Czy leczenie syntetykami jest zgodne z zasadami ochrony przyrody, fizjologiĢ
organizmu czþowieka i filozofiĢ jego zwiĢzku z NaturĢ?
JeĻli tak, to po co nam czyste powietrze i woda oraz zdrowe jedzenie? Nadal
wdychajmy spaliny, jedzmy naszpikowanĢ szkodliwymi Ļrodkami ŇywnoĻę i leczmy siħ
piguþkami z produktw petrochemicznych.Ñ
(áNieznany ĺwiatÑ nr 4/2006, áNajlepszy biznes
na ĻwiecieÑ, Janusz Rygielski).
Pora wrcię do zasadniczego wĢtku.
Terapeutycznie czynna substancja znajduje siħ zwykle tylko w jednym organie roĻliny.
Rzadko jest to caþa roĻlina, czħĻciej tylko ziele Î
herba
, liĻę Î
folium
, korzeı Î
radix
, kþĢcze Î
rhizoma
, kwiat lub jego czħĻci Î
flos
, kora Î
cortex
, cebula Î
bulbus
, drewno Î
lignum
, owoc -
fructus,
nasienie Î
semen
, owocnia Î
pericarpium
, kwiatostan Î
inflorescentia
, pĢczek Î
gemma, zarodniki Î
spora (þac.)
.
Substancje czynne w roĻlinach wystħpujĢ z reguþy nie pojedynczo, ale w caþych
kompleksach i wzajemnie wzmacniajĢ siħ lub osþabiajĢ, regulujĢ, uzupeþniajĢ i poprawiajĢ swoje
dziaþanie Î dziaþajĢ synergetycznie (synergistycznie).
Dla przykþadu moŇna podaę, Ňe doskonaþym wspþdziaþaniem odznaczajĢ siħ chociaŇby
tymianek, lukrecja i imbir. SĢ jak rodzeıstwo pracujĢce na wsplnej farmie Î potrzebni sobie
nawzajem i wspierajĢcy siħ swoimi indywidualnymi umiejħtnoĻciami. Zestawy ich wþasnoĻci
pozwalajĢ dziaþaę jednoczeĻnie na wielu frontach.
Dlatego podstawĢ skutecznego dziaþania wszelkich lekw powinien byę synergizm. Na
tym przede wszystkim polega wielka przewaga lekw roĻlinnych nad chemicznymi.
W medycynie naturalnej Ļrodki lecznicze nie opierajĢ siħ na jakimĻ jednym skþadniku.
Pojedyncza substancja posiada, co prawda, pewne wþaĻciwoĻci, jednak peþne dziaþanie uzyskuje
wyþĢcznie w poþĢczeniu z pozostaþymi skþadnikami caþego kompleksu. W dodatku naturalne leki
roĻlinne, zwþaszcza w postaci tzw. esencji energetycznych (np. angielskiego lekarza dr Bacha czy
jego nastħpcy - niemieckiego botanika Andreasa Korte, twrcy wspþczesnej terapii esencjami
energetycznymi) dziaþajĢ niekoniecznie poprzez skþad chemiczny czy fizyczny, ale poprzez
informacjħ w nich zawartĢ (wiħcej na temat medycyny informacyjnej piszħ w opracowaniu
áBiomagnetyzm: cudowna moc w ŇyciuÑ).
NATURALNE SUBSTANCJE FITOCHEMICZNE
WYSTĦPUJġCE W POKARMACH ROĺLINNYCH,
DZIAýAJġC WSPìLNIE
I POTĦGUJġC EFEKT SYNERGETYCZNY,
ZAPEWNIAJġ NAJLEPSZY SPOSìB
NA ZACHOWANIE ZDROWIA.
Idealny kompleks skþadnikw moŇna spotkaę w wielu roĻlinach na Ļwiecie. Czħsto wtedy
dziaþa kilka razy mocniej niŇ wyizolowana z roĻliny substancja. Skuteczniejsze dziaþanie substancji
biologicznie czynnych w zespole, to nie Ňaden cud, lecz wspomniany synergizm.
Badania naukowe majĢce na celu wyszukanie jednego skþadnika odpowiedzialnego za
skutecznoĻę leczenia danej choroby czy jednego narzĢdu w organizmie, z punktu widzenia
biochemikw oraz prastarej medycyny wschodniej i chiıskiej, uwaŇane sĢ za absurd. Dlaczego?
Medycyna naturalna, tzw. alternatywna, patrzy na czþowieka jako na caþoĻę, a nie
wyþĢcznie na oko, kolano, migdaþki, zatoki czy teŇ wĢtrobħ i z tego powodu nie stosuje
pojedynczych skþadnikw. Filozofia medycyny wschodniej polega na poszukiwaniu ámatkiÑ, czyli
przyczyny danej choroby, a ona czħsto znajduje siħ w zupeþnie innym miejscu organizmu. Dlatego
kompleksowe skþadniki ekstraktw roĻlinnych dziaþajĢ szerzej i tym samym skuteczniej niŇ
pojedyncza substancja, uwaŇana przez medycynħ chiıskĢ za maþo skuteczny lek.
Z badaı naukowych i setek tysiħcy przypadkw uzdrowieı wynika, iŇ tylko specjalne
poþĢczenie indywidualnych substancji jakie stworzyþa nam natura, ma skuteczne dziaþanie
uzdrawiajĢce, jest przyjazne dla organizmu i nie jest obce tak, jak syntetyk.
Oprcz tego substancje czynne zawarte w roĻlinach sĢ bardziej skuteczne niŇ leki
chemiczne. Ustrj pacjenta znosi je teŇ na ogþ lepiej i þatwiej niŇ Ļrodki chemiczne, poniewaŇ
przyzwyczaiþ siħ do ich uŇywania lub zaŇywania w czasie caþego rozwoju, z pokolenia na
pokolenie.
Coraz wiħcej ludzi, naukowcw i lekarzy rozumie i ma ĻwiadomoĻę tego, Ňe wspþczesna
medycyna przez jednostronne akceptowanie techniki i nauki oraz przez stosowanie chemicznych
lekarstw, znalazþa siħ w zauþku bez wyjĻcia, w typowej sytuacji ábþħdnego koþaÑ.
Fragment ksiĢŇki z cyklu "Barwy Twojego Zdrowia" - "Tajemnice suplementacji odŇywiania"
Autor: Janusz DĢbrowski
Autor: Janusz DĢbrowski
Linkowanie do strony wydruku (tej strony) jest zabronione
[ Pobierz całość w formacie PDF ]