Rozporządzenie Rady (WE) 139-2004, akty prawne i orzecznictwo 2010-2011 [całkowicie darmowo na ...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ROZPORZġDZENIE RADY (WE) Nr 139/2004
z dnia 20 stycznia 2004 r.
w sprawie kontroli koncentracji przedsiħbiorstw
( rozporzĢdzenie WE w sprawie kontroli þĢczenia przedsiħbiorstw)
(Tekst majĢcy znaczenie dla EOG)
KOMISJA WSPìLNOT EUROPEJSKICH,
uwzglħdniajĢc Traktat ustanawiajĢcy Wsplnotħ EuropejskĢ, a w szczeglnoĻci jego art. 83 i
308,
uwzglħdniajĢc wniosek Komisji
1
,
uwzglħdniajĢc opiniħ Parlamentu Europejskiego
2
,
uwzglħdniajĢc opiniħ Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Spoþecznego
3
,
a takŇe majĢc na uwadze, co nastħpuje:
(1) RozporzĢdzenie Rady (EWG) nr 4064/89 z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie
kontroli koncentracji przedsiħbiorstw
4
, zostaþo w istotny sposb zmienione. MajĢc na
uwadze wprowadzenie poniŇszych zmian, w celu zapewnienia przejrzystoĻci
rozporzĢdzenia, powinno ono zostaę opracowane ponownie.
(2) Aby osiĢgnĢę cele Traktatu, art. 3 ust. 1 lit. g) nakþada na Wsplnotħ zadanie
stworzenia systemu zapewniajĢcego niezakþconĢ konkurencjħ na wsplnym rynku. Art.
4 ust. 1 Traktatu przewiduje, Ňe dziaþania Paıstw Czþonkowskich i Wsplnoty majĢ byę
prowadzone w poszanowaniu zasady gospodarki wolnorynkowej z wolnĢ konkurencjĢ.
Zasady te stanowiĢ podstawħ dalszego rozwoju wolnego rynku.
(3) Wprowadzenie rynku wewnħtrznego oraz unii gospodarczej i walutowej,
rozszerzenie Unii Europejskiej oraz zmniejszenie miħdzynarodowych barier w handlu i
inwestycjach
bħdzie w dalszym ciĢgu powodowaę znaczne reorganizacje
przedsiħbiorstw, szczeglnie w formie koncentracji.
(4) Reorganizacje takie sĢ poŇĢdane w zakresie w jakim sĢ zgodne z wymogami
dynamicznej konkurencji i zdolne zwiħkszaę konkurencyjnoĻę przemysþu europejskiego,
poprawiaę warunki wzrostu oraz podwyŇszaę poziom Ňycia we Wsplnocie.
Dz.U. C 20 z 28.1.2003, str. 4
2
Opinia wydana dnia 9.10. 2003 (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Ustaw)
3
Opinia wydana dnia 24.10.2003 (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Ustaw)
4
Dz.U. L 395, z 30.12.1989, str. 1. Wersja poprawiona w Dz.U. L 257 z 21.9.1990, str.13. RozporzĢdzenie
zmienione ostatnio rozporzĢdzeniem (WE) nr 1310/97 (Dz.U. L 180 z 9.7.1997, str.1). Corrigendum w Dz.U. L
40 z 13.2.1998, str.17.
(5) JednakŇe naleŇy zapewnię, Ňe proces reorganizacji nie spowoduje trwaþej
szkody dla konkurencji; dlatego teŇ prawodawstwo wsplnotowe musi zawieraę
1
przepisy regulujĢce te koncentracje, ktre mogĢ znaczĢco przeszkadzaę w skutecznej
konkurencji na wsplnym rynku lub na jego znacznej czħĻci.
(6) Z tego wzglħdu konieczne jest stworzenie nowego instrumentu prawnego w
celu umoŇliwienia skutecznej kontroli wszystkich koncentracji, z punktu widzenia ich
wpþywu na strukturħ konkurencji we Wsplnocie oraz aby byþ jedynym instrumentem
majĢcym zastosowanie do takich koncentracji. RozporzĢdzenie (EWG) nr 4064/89
zapewniþo rozwj polityki Wsplnoty w tym obszarze. W Ļwietle doĻwiadczeı,
jednakŇe, rozporzĢdzenie to powinno zostaę przepracowane jako akt prawny
pozwalajĢcy sprostaę wyzwaniom zintegrowanego rynku i przyszþego rozszerzenia Unii
Europejskiej. Zgodnie z zasadami pomocniczoĻci i proporcjonalnoĻci okreĻlonymi w
art. 5 Traktatu, niniejsze rozporzĢdzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne, aby
osiĢgnĢę cel jakim jest zapewnienie, Ňe konkurencja na wsplnym rynku jest wolna od
zakþceı, zgodnie z zasadĢ otwartej gospodarki rynkowej z wolnĢ konkurencjĢ.
(7) Art. 81 i 82, stosowane, zgodnie z orzecznictwem Trybunaþu SprawiedliwoĻci,
do niektrych koncentracji, nie sĢ wystarczajĢce, aby objĢę kontrolĢ wszystkie
dziaþania, ktre mogĢ okazaę siħ niezgodne z przewidzianym w Traktacie systemem
niezakþconej konkurencji. Niniejsze rozporzĢdzenie powinno zatem zostaę oparte nie
tylko na art. 83, ale gþwnie na art. 308 Traktatu, na mocy ktrego Wsplnota moŇe
udzielię sobie dodatkowych kompetencji koniecznych do osiĢgniħcia swoich celw, a
takŇe kompetencji w odniesieniu do koncentracji na rynkach produktw rolnych
wymienionych w wykazie stanowiĢcym zaþĢcznik I do Traktatu.
(8) Przepisy, ktre majĢ zostaę przyjħte w niniejszym rozporzĢdzeniu powinny byę
stosowane do znaczĢcych zmian strukturalnych, ktrych wpþyw na rynek wykracza poza
granice narodowe ktregokolwiek z Paıstw Czþonkowskich. Koncentracje takie, jako
zasada oglna, powinny zostaę sprawdzone wyþĢcznie na poziomie Wsplnoty, przy
zastosowaniu systemu ápojedynczej instytucjiÑ (áone-stop shopÑ) i zgodnoĻci z zasadĢ
pomocniczoĻci. Koncentracje nie objħte zakresem niniejszego rozporzĢdzenia w
zasadzie podlegajĢ jurysdykcji Paıstw Czþonkowskich.
(9) Zakres stosowania niniejszego rozporzĢdzenia powinien zostaę okreĻlony
zgodnie z terytorium geograficznym dziaþalnoĻci danych przedsiħbiorstw oraz
ograniczony przez progi iloĻciowe w celu objħcia tych koncentracji, ktre majĢ wymiar
wsplnotowy; Komisja powinna zþoŇyę sprawozdanie Radzie o wprowadzeniu progw i
kryteriw, tak by Rada, stanowiĢc zgodnie z art. 202 Traktatu, mogþa dokonywaę ich
regularnych weryfikacji oraz zasad odnoĻnie odesþania przed zgþoszeniem, w Ļwietle
zdobytego doĻwiadczenia. Wymaga to przekazywania danych statystycznych przez
Paıstwa Czþonkowskie do Komisji, w celu umoŇliwienia jej przygotowania takich
sprawozdaı i proponowania ewentualnych zmian. Sprawozdania i wnioski Komisji
powinny byę oparte o stosowne informacje regularnie przekazywane przez Paıstwa
Czþonkowskie.
(10) Koncentracja o wymiarze wsplnotowym ma miejsce w przypadku, gdy
zagregowany obrt zainteresowanych przedsiħbiorstw przekracza dane progi,
niezaleŇnie od tego czy przedsiħbiorstwa dokonujĢce koncentracji majĢ swojĢ siedzibħ
lub prowadzĢ podstawowĢ dziaþalnoĻę na terenie Wsplnoty, pod warunkiem, Ňe
prowadzĢ tam znaczĢce dziaþania.
(11) Zasady regulujĢce odesþania w sprawie koncentracji z Komisji do Paıstw
Czþonkowskich oraz z Paıstw Czþonkowskich do Komisji powinny stanowię skuteczny
mechanizm korygujĢcy w Ļwietle zasady pomocniczoĻci; zasady te chroniĢ w
odpowiedni sposb interesy konkurencji Paıstw Czþonkowskich oraz w naleŇyty sposb
uwzglħdniajĢ zasady pewnoĻci prawnej i ápojedynczej instytucjiÑ (áone-stop shopÑ).
(12) Koncentracje mogĢ kwalifikowaę siħ do zbadania zgodnie z licznymi
krajowymi systemami kontroli poþĢczeı, jeĻli ich progi obrotu sĢ niŇsze od okreĻlonych
w niniejszym rozporzĢdzeniu. Wielokrotne zgþoszenia tej samej transakcji zwiħkszajĢ
niepewnoĻę prawnĢ, wysiþki i koszty przedsiħbiorstw oraz mogĢ prowadzię do
sprzecznych ocen. Dlatego system, za pomocĢ ktrego koncentracje mogĢ byę odesþane
do Komisji przez zainteresowane Paıstwa Czþonkowskie powinien zostaę dalej
rozwijany.
(13) Komisja powinna dziaþaę w Ļcisþym i staþym porozumieniu z wþaĻciwymi
wþadzami Paıstw Czþonkowskich, od ktrych otrzymuje uwagi i informacje.
(14) Komisja wraz z wþaĻciwymi wþadzami Paıstw Czþonkowskich powinna
stworzyę wsplnie sieę wþadz publicznych, korzystajĢc ze swoich stosownych
kompetencji do Ļcisþej wspþpracy, wykorzystujĢc skuteczne porozumienia o wymianie
informacji i konsultacjach, majĢc na uwadze zapewnienie, iŇ danym przypadkiem
zajmujĢ siħ najbardziej odpowiednie wþadze, w Ļwietle zasady pomocniczoĻci oraz
majĢc na wzglħdzie zapewnienie, iŇ unikniħto wielokrotnego zgþaszania danej
koncentracji w moŇliwie najwiħkszym stopniu. Odesþania dotyczĢce koncentracji z
Komisji do Paıstw Czþonkowskich oraz z Paıstw Czþonkowskich do Komisji powinny
byę dokonywane w sposb efektywny, tak by w moŇliwie najwiħkszym stopniu,
uniknĢę sytuacji, w ktrej koncentracja stanowi przedmiot odesþania zarwno przed jak i
po jej zgþoszeniu.
(15) Komisja powinna mieę moŇliwoĻę odesþania do Paıstwa Czþonkowskiego
zgþoszonych koncentracji o wymiarze wsplnotowym, ktre w znaczĢcy sposb groŇĢ
utrudnieniami konkurencji na rynku tego Paıstwa Czþonkowskiego, ktry ma wszelkie
cechy odrħbnego rynku. Gdy koncentracja utrudnia konkurencjħ na takim rynku, ktry
nie stanowi znacznej czħĻci wsplnego rynku, Komisja, na wniosek, powinna byę
zobowiĢzana do odesþania czħĻci lub caþoĻci sprawy do zainteresowanego Paıstwa
Czþonkowskiego. Paıstwo Czþonkowskie powinno mieę moŇliwoĻę odesþania do
Komisji koncentracji, ktra nie ma wymiaru wsplnotowego, jednakŇe wpþywa na
handel pomiħdzy Paıstwami Czþonkowskimi i grozi znaczĢcymi utrudnieniami
konkurencji na jego terytorium. Pozostaþe Paıstwa Czþonkowskie, ktre sĢ rwnieŇ
wþaĻciwe do zbadania koncentracji, powinny mieę moŇliwoĻę przyþĢczenia siħ do
wniosku. W takiej sytuacji, w celu zapewnienia skutecznoĻci i przewidywalnoĻci
systemu, krajowe terminy powinny byę zawieszone dopki nie zostanie podjħta decyzja
odnoĻnie odesþania sprawy. Komisja powinna mieę prawo badania i zajmowania siħ
koncentracjĢ w imieniu Paıstwa Czþonkowskiego zgþaszajĢcego wniosek lub Paıstw
Czþonkowskich zgþaszajĢcych go.
(16) Zainteresowane przedsiħbiorstwa powinny mieę moŇliwoĻę zgþoszenia
wniosku o odesþanie do lub z Komisji zanim koncentracja zostanie zgþoszona, tak by
dalej poprawiaę skutecznoĻę systemu kontroli koncentracji w ramach Wsplnoty. W
takich sytuacjach Komisja i wþaĻciwe wþadze powinny, w krtkim, dokþadnie
okreĻlonym terminie, podjĢę decyzjħ czy odesþanie do lub z Komisji powinno byę
dokonane, zapewniajĢc tym samym skutecznoĻę systemu. Komisja, na wniosek
zainteresowanych przedsiħbiorstw, powinna mieę moŇliwoĻę odesþania do Paıstwa
Czþonkowskiego koncentracji o wymiarze wsplnotowym, ktra moŇe w znaczĢcy
sposb wpþynĢę na konkurencjħ na rynku danego Paıstwa Czþonkowskiego
posiadajĢcego wszelkie cechy odrħbnego rynku; od zainteresowanych przedsiħbiorstw
nie powinno siħ jednakŇe wymagaę udowodnienia, Ňe skutki koncentracji bħdĢ
szkodliwe dla konkurencji. Koncentracja nie powinna byę odsyþana z Komisji do
Paıstwa Czþonkowskiego, ktre wyraziþo swj sprzeciw wobec takiego odesþania.
Zainteresowane przedsiħbiorstwa, przed zgþoszeniem do krajowych wþadz, powinny
mieę rwnieŇ moŇliwoĻę zgþoszenia wniosku o odesþanie do Komisji koncentracji nie
majĢcej wymiarw wsplnotowych, ktra mogþaby byę zbadana przez co najmniej trzy
Paıstwa Czþonkowskie zgodnie z krajowym prawem danego paıstwa dotyczĢcym
konkurencji. Takie wnioski o odesþanie do Komisji przed zgþoszeniem bħdĢ szczeglnie
stosowne w sytuacji, gdy koncentracja wpþywa na konkurencjħ poza terytorium jednego
Paıstwa Czþonkowskiego. W przypadku, gdy koncentracja, ktra mogþaby zostaę
przeanalizowana na podstawie krajowego prawa konkurencji przez trzy Paıstwa
Czþonkowskie lub wiħcej, jest odesþana do Komisji przed jakimkolwiek zgþoszeniem
krajowym, oraz Ňadne Paıstwo Czþonkowskie wþaĻciwe do zbadania sprawy nie zgþosi
swojego sprzeciwu, Komisja powinna nabyę wyþĢcznĢ kompetencjħ do zbadania
koncentracji, a koncentracja taka powinna zostaę uznana za posiadajĢcĢ wymiar
wsplnotowy. JednakŇe, takie odesþania do Komisji przed zgþoszeniem nie powinny byę
dokonywane jeĻli przynajmniej jedno Paıstwo Czþonkowskie wþaĻciwe do zbadania
sprawy wyraziþo swj sprzeciw wobec takiego odesþania.
(17) Komisja powinna uzyskaę wyþĢcznĢ kompetencjħ stosowania niniejszego
rozporzĢdzenia, z zastrzeŇeniem kontroli przez Trybunaþ SprawiedliwoĻci.
(18) Paıstwa Czþonkowskie nie mogĢ stosowaę swojego ustawodawstwa krajowego
dotyczĢcego konkurencji w stosunku do koncentracji o wymiarze wsplnotowym, chyba
Ňe przewiduje to niniejsze rozporzĢdzenie. Odpowiednie kompetencje wþadz krajowych
powinny zostaę ograniczone do przypadkw, w ktrych przy braku interwencji ze strony
Komisji, skuteczna konkurencja zostaþaby prawdopodobnie znaczĢco utrudniona na
terytorium Paıstwa Czþonkowskiego oraz w ktrych interesy tego Paıstwa
Czþonkowskiego dotyczĢce konkurencji nie mogĢ byę skutecznie chronione inaczej niŇ
przez niniejsze rozporzĢdzenie. Zainteresowane Paıstwa Czþonkowskie muszĢ w takich
przypadkach dziaþaę niezwþocznie; niniejsze rozporzĢdzenie nie moŇe, z powodu rŇnic
w prawie krajowym, ustalię jednego terminu dla wydania ostatecznych decyzji zgodnie
z prawem krajowym.
(19) Ponadto, wyþĢczne stosowanie niniejszego rozporzĢdzenia w odniesieniu do
koncentracji o wymiarze wsplnotowym pozostaje bez uszczerbku dla art. 296 Traktatu
oraz nie stoi na przeszkodzie podjħciu przez Paıstwa Czþonkowskie wþaĻciwych
Ļrodkw w celu ochrony uzasadnionych interesw innych niŇ te, ktre sĢ uwzglħdnione
w niniejszym rozporzĢdzeniu, pod warunkiem, Ňe Ļrodki te sĢ zgodne z zasadami
oglnymi i innymi przepisami prawodawstwa wsplnotowego.
(20) Wskazane jest zdefiniowanie pojħcia koncentracji w taki sposb, aby
obejmowaþo ono tylko te dziaþania, ktre przynoszĢ trwaþĢ zmianħ w kontroli
zainteresowanych przedsiħbiorstw a tym samym w strukturze rynku. Konieczne jest
zatem wþĢczenie w zakres niniejszego rozporzĢdzenia wszystkich wsplnych
przedsiħbiorstw peþniĢcych, w oparciu o staþe zasady, wszystkie funkcje samodzielnych
podmiotw gospodarczych. Ponadto, wþaĻciwe jest traktowanie jako pojedynczĢ
koncentracjħ takich transakcji, ktre sĢ ĻciĻle powiĢzane ze wzglħdu na zaistniaþe
warunki bĢdŅ przyjmujĢ formħ ciĢgu transakcji w obrocie papierami wartoĻciowymi
przeprowadzanych w stosownie krtkim okresie czasu.
(21) Niniejsze rozporzĢdzenie powinno stosowaę siħ rwnieŇ w sytuacji, gdy
zainteresowane przedsiħbiorstwa akceptujĢ ograniczenia, ktre sĢ bezpoĻrednio
zwiĢzane i konieczne dla dokonania koncentracji. Decyzje Komisji stwierdzajĢce, iŇ
koncentracje sĢ zgodne ze wsplnym rynkiem w stosowaniu niniejszego
rozporzĢdzenia, powinny automatycznie obejmowaę takie ograniczenia, bez
koniecznoĻci rozpatrywania ich przez Komisjħ w indywidualnych przypadkach.
JednakŇe, na wniosek zainteresowanych przedsiħbiorstw, w przypadku pojawienia siħ
nowych lub nierozwiĢzanych kwestii powodujĢcych powaŇnĢ niepewnoĻę, Komisja
powinna wyraŅnie ocenię czy jakiekolwiek ograniczenie jest bezpoĻrednio zwiĢzane i
konieczne dla dokonania koncentracji. Uznaje siħ, Ňe dany przypadek przedstawia nowĢ
lub nierozwiĢzanĢ kwestiħ powodujĢcĢ powaŇnĢ niepewnoĻę, jeĻli kwestia nie jest ujħta
w stosownym, obowiĢzujĢcym obwieszczeniu Komisji lub opublikowanej decyzji
Komisji.
(22) Ustalenia, ktre majĢ byę wprowadzane w celu kontroli koncentracji, powinny,
bez uszczerbku dla postanowieı art. 86 ust. 2 Traktatu, szanowaę zasadħ
niedyskryminacji miħdzy sektorami publicznym i prywatnym. W sektorze publicznym
obliczanie obrotu przedsiħbiorstwa uczestniczĢcego w koncentracji wymaga zatem
uwzglħdniania przedsiħbiorstw stanowiĢcych jednostkħ gospodarczĢ posiadajĢcĢ
niezaleŇne kompetencje decyzyjne, niezaleŇnie od stosunkw wþasnoĻciowych lub zasad
sprawowanego nad nimi nadzoru administracyjnego.
(23) Konieczne jest ustalenie czy koncentracje o wymiarze wsplnotowym sĢ
zgodne czy nie ze wsplnym rynkiem w Ļwietle potrzeby zachowania i rozwoju
skutecznej konkurencji na wsplnym rynku. CzyniĢc tak, Komisja musi dokonywaę
oceny w oglnych ramach osiĢgania podstawowych celw okreĻlonych w art. 2 Traktatu
ustanawiajĢcego Wsplnotħ EuropejskĢ oraz art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej.
(24) W celu zapewnienia niezakþconej konkurencji na wsplnym rynku, na
poparcie polityki prowadzonej zgodnie z zasadĢ gospodarki rynkowej z wolnĢ
konkurencjĢ, niniejsze rozporzĢdzenie musi dopuszczaę skutecznĢ kontrolħ wszystkich
koncentracji z punktu widzenia ich skutkw dla konkurencji we Wsplnocie.
Odpowiednio, rozporzĢdzenie (EWG) Nr 4064/89 ustanowiþo zasadħ, zgodnie z ktrĢ
koncentracja o wymiarze wsplnotowym tworzĢca lub umacniajĢca pozycjħ
dominujĢcĢ, w wyniku czego znacznie utrudniona byþaby skuteczna konkurencja na
wsplnym rynku lub na jego znacznej czħĻci, powinna zostaę uznana za niezgodnĢ ze
wsplnym rynkiem.
(25) MajĢc na wzglħdzie konsekwencje jakie mogĢ mieę koncentracje dla struktur
rynku oligopolistycznego, jeszcze bardziej konieczne jest zachowanie skutecznej
konkurencji na takich rynkach. Wiele rynkw oligopolistycznych prezentuje zdrowy
poziom konkurencji. JednakŇe, w niektrych sytuacjach, koncentracje prowadzĢce do
eliminacji znacznej presji konkurencyjnej jakĢ wywieraþy na siebie þĢczĢce siħ strony,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]