Rozporządzenie rady z dnia 24 września 2009 w sprawie ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania, Ustawy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
PL
18.11.2009
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 303/1
I
(Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa)
ROZPORZĄDZENIA
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1099/2009
z dnia 24 września 2009 r.
w sprawie ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
i cierpienie zwierząt w trakcie uboju lub uśmiercania,
uwzględniając przy tym najlepsze praktyki w tej dzie­
dzinie i metody dozwolone na mocy niniejszego rozpo­
rządzenia. Z tego względu ból, niepokój lub cierpienie
należy uznać za niepotrzebne, jeżeli podmioty gospo­
darcze lub jakiekolwiek osoby związane
z uśmiercaniem zwierząt naruszają jedno z wymagań
niniejszego rozporządzenia lub stosują dozwolone prak­
tyki, nie uwzględniając najnowszych osiągnięć w ich
zakresie, wywołując w ten sposób – przez zaniedbanie
lub celowo – ból, niepokój lub cierpienie u zwierząt.
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
w szczególności jego art. 37,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (
1
),
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-
Społecznego (
2
),
(3)
Ochrona zwierząt podczas uboju lub uśmiercania jest
uwzględniana w prawie wspólnotowym od 1974 r.,
a dyrektywa 93/119/WE znacznie ją umocniła. Zaobser­
wowano jednak duże rozbieżności we wdrażaniu tej
dyrektywy w państwach członkowskich i zwrócono
uwagę na poważne problemy dotyczące dobrostanu
oraz różnice, które mogą mieć wpływ na konkurencyj­
ność podmiotów gospodarczych.
po konsultacji z Komitetem Regionów,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)
Dyrektywa Rady 93/119/WE z dnia 22 grudnia 1993 r.
w sprawie ochrony zwierząt podczas uboju lub zabi­
jania (
3
) określa wspólne minimalne zasady ochrony
zwierząt podczas uboju lub uśmiercania na terenie
Wspólnoty. Od czasu przyjęcia tej dyrektywy nie została
ona w istotny sposób zmieniona.
(4)
Dobrostan zwierząt jest wartością wspólnotową, zapisaną
w Protokole (nr 33) w sprawie dobrobytu zwierząt załą­
czonym do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Euro­
pejską („Protokół (nr 33)”) Ochrona zwierząt podczas
uboju lub uśmiercania jest kwestią ważną dla społeczeń­
stwa, która wpływa na nastawienie konsumentów do
produktów rolnych. Ponadto poprawa ochrony zwierząt
podczas uboju przyczynia się do podniesienia jakości
mięsa i pośrednio ma pozytywny wpływ na bezpieczeń­
stwo pracy w rzeźniach.
(2)
śmiercanie zwierząt może wywoływać u zwierząt ból,
niepokój, strach lub inne formy cierpienia, nawet gdy
odbywa się to w najlepszych dostępnych warunkach
technicznych. Niektóre działania związane
z uśmiercaniem mogą być stresujące, a każda technika
ogłuszania ma pewne wady. Podmioty gospodarcze lub
wszelkie osoby związane z uśmiercaniem zwierząt
powinny podejmować wszelkie konieczne działania, aby
uniknąć zadawania bólu i zminimalizować niepokój
(5)
Przepisy krajowe dotyczące ochrony zwierząt podczas
uboju lub uśmiercania mają wpływ na konkurencję
oraz, odpowiednio, na funkcjonowanie rynku wewnętrz­
nego produktów pochodzenia zwierzęcego objętych
załącznikiem I do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę
Europejską. Konieczne jest ustanowienie wspólnych prze­
pisów w celu zapewnienia racjonalnego rozwoju rynku
wewnętrznego tych produktów.
(
1
) Opinia z dnia 6 maja 2009 r. (dotychczas nieopublikowana
w Dzienniku Urzędowym).
(
2
) Opinia z dnia 25 lutego 2009 r. (dotychczas nieopublikowana
w Dzienniku Urzędowym).
(
3
) Dz.U. L 340 z 31.12.1993, s. 21.
PL
L 303/2
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
18.11.2009
(6)
Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA),
powołany rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 Parla­
mentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia
2002 r. ustanawiającym ogólne zasady i wymagania
prawa żywnościowego, powołującym Europejski Urząd
ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającym
procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (
1
),
przyjął dwie opinie na temat aspektów dobrostanu
w odniesieniu do głównych systemów ogłuszania
i uśmiercania niektórych gatunków zwierząt,
a mianowicie na temat aspektów dobrostanu
w odniesieniu do podstawowych systemów ogłuszania
i uśmiercania najważniejszych handlowych gatunków
zwierząt (w 2004 r.) oraz aspektów dobrostanu
w odniesieniu do podstawowych systemów ogłuszania
i uśmiercania stosowanych wobec jeleni, kóz, królików,
strusi, kaczek, gęsi i przepiórek utrzymywanych w celach
handlowych (w 2006 r.). Prawo wspólnotowe w tej dzie­
dzinie powinno zostać zaktualizowane, aby uwzględnić
te opinie naukowe. Zalecenia dotyczące wycofywania
stosowania dwutlenku węgla w przypadku świń oraz
wodnych urządzeń do ogłuszania drobiu nie są ujęte
w niniejszym rozporządzeniu, ponieważ ocena skutków
dowiodła, że obecnie w UE zalecenia te nie są ekono­
micznie opłacalne. Dyskusję tę należy jednak konty­
nuować w przyszłości. W tym celu Komisja powinna
przygotować i przedstawić Parlamentowi Europejskiemu
i Radzie sprawozdanie dotyczące różnych metod ogłu­
szania drobiu, a w szczególności wodnych urządzeń do
ogłuszania dla wielu gatunków ptaków. Ponadto inne
zalecenia powinny zostać wyłączone z zakresu stoso­
wania niniejszego rozporządzenia, ponieważ odnoszą
się one do parametrów technicznych, które należy ująć
w środkach wykonawczych lub wytycznych wspólnoto­
wych. Zalecenia dotyczące ryb utrzymywanych
w warunkach fermowych nie są ujęte w niniejszym
rozporządzeniu, ponieważ potrzebne są dalsze opinie
naukowe i oceny gospodarcze w tej dziedzinie.
podmiotów gospodarczych działających na rynku
spożywczym za zapewnianie bezpieczeństwa żywności.
Rzeźnie także podlegają procedurze wstępnego zatwier­
dzania, zgodnie z którą budowa, rozplanowanie
i wyposażenie są kontrolowane przez właściwy organ
w celu zapewnienia ich zgodności z odpowiednimi prze­
pisami technicznymi w zakresie bezpieczeństwa
żywności. Kwestie dobrostanu zwierząt powinny być
lepiej uwzględniane w rzeźniach, przy ich budowie
i rozplanowywaniu, a także ich wyposażaniu.
(9)
Przez przyjęcie rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parla­
mentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r.
w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych
w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym
i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia
zwierząt i dobrostanu zwierząt (
4
) oraz rozporządzenia
(WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne
przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli
w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego
przeznaczonych do spożycia przez ludzi (
5
) zreorganizo­
wano kontrole urzędowe w ramach łańcucha żywnościo­
wego.
(10)
Warunki uśmiercania zwierząt gospodarskich mają
bezpośredni lub pośredni wpływ na rynek żywności,
paszy lub innych produktów oraz na konkurencyjność
zainteresowanych podmiotów gospodarczych. Dlatego
też takie działania związane z uśmiercaniem zwierząt
powinny być ujęte w prawie wspólnotowym. Jednakże
zwierzęta z gatunków, które tradycyjnie są uważane za
gospodarskie, takie jak konie, osły, bydło, owce, kozy lub
świnie mogą być utrzymywane także w innych celach,
np.: w charakterze zwierząt domowych, widowiskowych,
wykorzystywanych do pracy lub sportowych. Jeżeli
w wyniku uśmiercania zwierząt z takich gatunków
powstaje żywność lub inne produkty, działania te
powinny wchodzić w zakres stosowania niniejszego
rozporządzenia. W związku z powyższym uśmiercanie
zwierząt dzikich lub bezdomnych w celach kontroli
liczebności populacji nie powinno wchodzić w zakres
stosowania niniejszego rozporządzenia.
(7)
W 2007 roku Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt
(OIE) przyjęła Kodeks zdrowia zwierząt lądowych, który
zawiera wytyczne dotyczące uboju zwierząt oraz uśmier­
cania zwierząt w celu zwalczania chorób. Te międzyna­
rodowe wytyczne zawierają zalecenia dotyczące obcho­
dzenia się ze zwierzętami, krępowania, ogłuszania
i wykrwawiania zwierząt w rzeźniach oraz uśmiercania
zwierząt w przypadku wystąpienia ognisk chorób zakaź­
nych. Te międzynarodowe normy także powinny zostać
uwzględnione w niniejszym rozporządzeniu.
(11)
Ryby wykazują znaczne różnice fizjologiczne
w porównaniu ze zwierzętami lądowymi, a ubój
i uśmiercanie ryb utrzymywanych w warunkach fermo­
wych odbywa się w zupełnie odmiennym kontekście,
w szczególności w odniesieniu do procesu kontroli.
Ponadto badania nad ogłuszaniem ryb są znacznie
mniej zaawansowane niż w przypadku innych gatunków
utrzymywanych w warunkach fermowych. Powinny
zostać ustanowione odrębne normy dotyczące ochrony
ryb podczas uśmiercania. Dlatego też przepisy mające
zastosowanie do ryb powinny zostać obecnie ograni­
czone do najważniejszej zasady. Dalsze inicjatywy wspól­
notowe powinny się opierać na naukowej ocenie ryzyka
dotyczącej uboju i uśmiercania ryb, przeprowadzonej
przez EFSA, i powinny uwzględniać konsekwencje
społeczne, ekonomiczne i administracyjne.
(8)
Od czasu przyjęcia dyrektywy 93/119/WE prawodaw­
stwo wspólnotowe w zakresie bezpieczeństwa żywności
mające zastosowanie do rzeźni zostało gruntownie zmie­
nione przez przyjęcie rozporządzenia (WE) nr 852/2004
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia
2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (
2
)
oraz rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustana­
wiającego szczególne przepisy dotyczące higieny
w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (
3
).
Rozporządzenia te kładą nacisk na odpowiedzialność
(
1
) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.
(
2
) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1.
(
3
) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55.
(
4
) Dz.U. L 191 z 28.5.2004, s. 1.
(
5
) Dz.U. L 226 z 25.6.2004, s. 83.
PL
18.11.2009
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 303/3
(12)
Uśmiercanie zwierząt produkcyjnych odczuwających
silny ból, w przypadku gdy nie istnieją ekonomicznie
opłacalne sposoby jego złagodzenia, jest obowiązkiem
etycznym. W większości przypadków zwierzęta mogą
być uśmiercone z poszanowaniem odpowiednich
warunków dobrostanu. Jednakże w wyjątkowych okolicz­
nościach, takich jak wypadki na odległych obszarach, gdy
do zwierząt nie może dotrzeć wykwalifikowany personel
i urządzenia, stosowanie się do optymalnych przepisów
w zakresie dobrostanu mogłoby przedłużyć ich cier­
pienie. Dlatego też dla dobra zwierząt należy wyłączyć
uśmiercanie z konieczności ze stosowania niektórych
przepisów niniejszego rozporządzenia.
która mogłaby mieć wpływ na konkurencyjność komer­
cyjnych rzeźni. Konieczne starania, które organy władzy
publicznej musiałyby podjąć w celu wykrycia i kontroli
tych działań, byłyby również nieproporcjonalne do
potencjalnych problemów do rozwiązania. Z tego
względu należy wyłączyć te działania z zakresu stoso­
wania niniejszego rozporządzenia.
(18)
Odstępstwo od ogłuszania w przypadku odbywającego
się w rzeźni uboju zgodnego z obrzędami religijnymi
zostało przyznane przez dyrektywę 93/119/WE.
Ponieważ przepisy wspólnotowe mające zastosowanie
do uboju zgodnego z obrzędami religijnymi były trans­
ponowane w różny sposób, zależnie od kontekstu krajo­
wego, oraz biorąc pod uwagę fakt, iż przepisy krajowe
uwzględniają kwestie wychodzące poza cel niniejszego
rozporządzenia, ważne jest utrzymanie odstępstwa od
ogłuszania zwierząt przed ubojem, pozostawiając jednak
każdemu państwu członkowskiemu pewien poziom
swobody. W rezultacie niniejsze rozporządzenie respek­
tuje wolność wyznania i prawo do uzewnętrzniania
religii lub przekonań poprzez uprawianie kultu,
nauczanie, praktykowanie i uczestniczenie w obrzędach,
co zapisano w art. 10 Karty praw podstawowych Unii
Europejskiej.
(13)
Czasami zwierzęta mogą być niebezpieczne dla ludzi,
narażając ludzkie życie, zadając poważne obrażenia lub
przenosząc śmiertelne choroby. Zazwyczaj zapobiega się
tym zagrożeniom przez odpowiednie krępowanie zwie­
rząt, lecz w pewnych okolicznościach może być również
konieczne uśmiercenie niebezpiecznych zwierząt, aby
położyć kres takim zagrożeniom. W tych okoliczno­
ściach, ze względu na nagłość przypadku, uśmiercenie
nie zawsze może być przeprowadzone w najlepszych
warunkach dobrostanu. Dlatego też w takich przypad­
kach konieczne jest odstąpienie od obowiązku ogłuszania
lub natychmiastowego uśmiercania zwierząt.
(19)
Istnieją wystarczające dowody naukowe, aby wykazać, iż
zwierzęta kręgowe są istotami czującymi, które z tego
względu powinny wchodzić w zakres stosowania niniej­
szego rozporządzenia. Jednakże gady i płazy nie są zwie­
rzętami powszechnie hodowanymi na terenie Wspólnoty
i dlatego włączanie ich w zakres stosowania rozporzą­
dzenia byłoby niewłaściwe lub nieproporcjonalne.
(14)
Polowania lub rekreacyjne łowienie ryb odbywają się
w kontekście, którego warunki w odniesieniu do uśmier­
cania znacznie się różnią od stosowanych wobec zwie­
rząt utrzymywanych w warunkach fermowych,
a łowiectwo podlega szczególnemu prawodawstwu.
Dlatego też z zakresu stosowania niniejszego rozporzą­
dzenia należy wyłączyć uśmiercanie odbywające się
podczas polowań lub rekreacyjnego łowienia ryb.
(20)
Wiele metod uśmiercania jest bolesnych dla zwierząt.
Dlatego też konieczne jest ogłuszenie, aby wywołać
brak przytomności i wrażliwości na bodźce przed
uśmierceniem zwierząt, lub podczas ich uśmiercania.
Pomiar braku przytomności i wrażliwości na bodźce
u zwierząt jest złożony i musi być przeprowadzany
zgodnie z naukowo zatwierdzonymi metodami. Jednakże
w celu oceny skuteczności procedury w warunkach prak­
tycznych należy stosować monitorowanie za pomocą
wskaźników.
(15)
Protokół (nr 33) podkreśla również konieczność prze­
strzegania przepisów legislacyjnych lub administracyj­
nych oraz zwyczajów państw członkowskich dotyczą­
cych zwłaszcza obrzędów religijnych, tradycji kulturo­
wych i dziedzictwa regionalnego przy formułowaniu
i wdrażaniu polityk wspólnotowych, między innymi
w odniesieniu do rolnictwa i rynku wewnętrznego.
Dlatego też należy wyłączyć z zakresu stosowania niniej­
szego rozporządzenia imprezy kulturalne, podczas
których stosowanie się do wymagań dobrostanu zwierząt
miałoby negatywny wpływ na charakter tych imprez.
(21)
Monitorowanie skuteczności ogłuszania opiera się
głównie na ocenie przytomności i wrażliwości zwierząt
na bodźce. Przytomność zwierzęcia jest to zasadniczo
jego zdolność do odczuwania emocji oraz kontrolowania
świadomych ruchów. Mimo pewnych wyjątków, takich
jak unieruchomienie spowodowane porażeniem prądem
lub inny rodzaj paraliżu wywołanego, można przyjąć, że
zwierzę jest nieprzytomne, jeżeli straci naturalną pozycję
stojącą, nie jest obudzone i nie wykazuje objawów pozy­
tywnych ani negatywnych emocji, takich jak strach lub
podniecenie. Wrażliwość zwierzęcia na bodźce jest to
zasadniczo jego zdolność do odczuwania bólu. Ogólnie
rzecz biorąc, można założyć, że zwierzę jest niewrażliwe
na bodźce, kiedy nie wykazuje żadnych odruchów ani
reakcji na bodźce takie jak dźwięk, zapach, światło lub
kontakt fizyczny.
(16)
Ponadto tradycje kulturowe odnoszą się do odziedziczo­
nych, przyjętych lub zwyczajowych wzorców myślenia,
działania lub zachowania, które obejmują pojęcie czegoś
przekazanego przez poprzedników lub od nich nabytego.
Przyczyniają się one do rozwoju długoletnich więzi
społecznych między pokoleniami. Należy wyłączyć
z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia uśmier­
canie zwierząt odbywające się podczas tych imprez, pod
warunkiem że działania te nie mają wpływu na rynek
produktów pochodzenia zwierzęcego i nie są motywo­
wane celami związanymi z produkcją.
(17)
Ubój drobiu, królików i zajęcy na potrzeby własnej
konsumpcji domowej nie jest przeprowadzany na skalę,
PL
L 303/4
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
18.11.2009
(22)
W celu sprostania nowym wyzwaniom w rolnictwie
i sektorze mięsnym regularnie opracowywane
i wprowadzane na rynek są nowe metody ogłuszania.
Z tego względu ważne jest, aby Komisja została upoważ­
niona do zatwierdzania nowych metod ogłuszania przy
jednoczesnym
etapów cyklu produkcyjnego należy opracować standar­
dowe procedury operacyjne, które powinny być oparte
na ryzyku. Powinny one obejmować wyraźne cele, wska­
zanie osób odpowiedzialnych, sposób działania,
wymierne kryteria, a także procedury monitorowania
i rejestrowania. Najważniejsze parametry ustalone dla
każdej metody ogłuszania powinny być określone
w sposób gwarantujący prawidłowe ogłuszenie wszyst­
kich zwierząt poddanych temu procesowi.
utrzymaniu
jednolitego
i
wysokiego
poziomu ochrony zwierząt.
(23)
Wytyczne wspólnotowe są pożytecznym narzędziem
zapewniającym podmiotom gospodarczym i właściwym
organom szczegółowe informacje o parametrach, jakie
należy stosować do zapewnienia wysokiego poziomu
ochrony zwierząt przy jednoczesnym utrzymaniu
wyrównanych szans podmiotów gospodarczych. Z tego
względu konieczne jest, aby Komisja została upoważ­
niona do opracowania takich wytycznych.
(28)
Dzięki dobrze wyszkolonemu i wykwalifikowanemu
personelowi poprawiają się warunki traktowania zwie­
rząt. Kompetencje w zakresie dobrostanu zwierząt ozna­
czają wiedzę o podstawowych wzorcach zachowań
i potrzebach poszczególnych gatunków oraz oznakach
przytomności i wrażliwości na bodźce. Obejmują one
także techniczną znajomość stosowanych urządzeń ogłu­
szających. Z tego względu należy wymagać, aby pracow­
nicy przeprowadzający pewne działania w zakresie uboju
oraz osoby nadzorujące sezonowe uśmiercanie zwierząt
futerkowych posiadali świadectwa kwalifikacji odpo­
wiednie do wykonywanych działań. Wymaganie świa­
dectwa kwalifikacji w przypadku innych pracowników
uśmiercających zwierzęta byłoby jednak nieproporcjo­
nalne w stosunku do założonych celów.
(24)
Zależnie od sposobu ich użycia w czasie uboju lub
uśmiercania, niektóre metody ogłuszania mogą prowa­
dzić do śmierci zwierzęcia, przez co unika się bólu
i minimalizuje niepokój lub cierpienie zwierząt. Inne
metody ogłuszania mogą nie doprowadzić do śmierci
i zwierzęta mogą odzyskać przytomność lub wrażliwość
na bodźce podczas dalszej bolesnej procedury. Metody
takie powinny zatem być uzupełnione innymi techni­
kami, które prowadzą do pewnej śmierci przed odzyska­
niem przytomności przez zwierzę. Konieczne jest zatem
określenie, które metody ogłuszania powinny być
uzupełnione którąś z metod uśmiercania.
(29)
Można założyć, że pracownicy z kilkuletnim doświadcze­
niem zawodowym posiadają pewien poziom kompe­
tencji. Dlatego też w odniesieniu do tych pracowników
niniejsze rozporządzenie powinno przewidywać przepis
przejściowy dotyczący wymagań w odniesieniu do świa­
dectwa kwalifikacji.
(25)
Warunki, w jakich zwierzęta są ogłuszane, oraz skutki
takiego ogłuszenia różnią się w praktyce z powodu
wielu czynników. Dlatego też powinno się przeprowa­
dzać regularną ocenę rezultatów ogłuszania. W tym
celu podmioty gospodarcze powinny określić reprezenta­
tywną próbę do kontrolowania skuteczności praktykowa­
nych przez nich sposobów ogłuszania, uwzględniając
jednorodność grupy zwierząt oraz inne decydujące czyn­
niki, takie jak stosowane urządzenia i personel uczestni­
czący w ogłuszaniu.
(30)
Urządzenia do ogłuszania są opracowywane
i projektowane przy założeniu skuteczności
w określonym kontekście. Dlatego też producenci
powinni dostarczać żytkownikom szczegółowe
instrukcje dotyczące warunków, w jakich należy
stosować i konserwować urządzenie, aby zapewnić opty­
malny dobrostan zwierząt.
(26)
Można dowieść, że niektóre protokoły ogłuszania są
dostatecznie niezawodne, aby nieodwracalnie uśmiercać
zwierzęta we wszystkich okolicznościach, jeżeli stoso­
wane są konkretne najważniejsze parametry. W takich
przypadkach potrzeba kontroli ogłuszania wydaje się
zbyteczna i nieproporcjonalna. Z tego powodu celowe
jest przewidzenie możliwości odstępstwa od obowiązków
związanych z kontrolą ogłuszania, jeżeli istnieją wystar­
czające dowody naukowe na to, że dany protokół ogłu­
szania prowadzi do nieodwracalnej śmierci wszystkich
zwierząt w określonych warunkach komercyjnych.
(31)
Urządzenia do ogłuszania i krępowania należy odpo­
wiednio konserwować w celu zapewnienia ich skutecz­
ności. Urządzenia intensywnie użytkowane mogą
wymagać wymiany pewnych części, a nawet urządzenia
rzadko używane mogą mieć obniżoną skuteczność
z powodu korozji lub działania innych czynników środo­
wiskowych. Niektóre urządzenia mogą również wymagać
dokładnej kalibracji. Podmioty gospodarcze lub wszelkie
osoby uczestniczące w uśmiercaniu zwierząt powinny
zatem przestrzegać procedur utrzymania i konserwacji
przewidzianych dla tych urządzeń.
(27)
Dobrostan zwierząt jest w dużej mierze zależny od
bieżącego zarządzania działaniami, a wiarygodne wyniki
można uzyskać jedynie, jeśli podmioty gospodarcze opra­
cują narzędzia monitorowania służące ocenie tych
wyników. Dlatego też w odniesieniu do wszystkich
(32)
Krępowanie zwierząt jest konieczne ze względu na
bezpieczeństwo użytkowników oraz właściwe stosowanie
niektórych technik ogłuszania. Krępowanie może jednak
powodować niepokój zwierząt i z tego powodu powinno
być stosowane przez jak najkrótszy okres czasu.
PL
18.11.2009
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 303/5
(33)
Jeżeli zawiodą procedury ogłuszania, zwierzęta są nara­
żone na cierpienie. Z tego względu niniejsze rozporzą­
dzenie powinno przewidywać, aby w celu zminimalizo­
wania bólu, niepokoju lub cierpienia zwierząt były
dostępne odpowiednie zapasowe urządzenia do ogłu­
szania.
których są przeznaczone, ma to negatywny wpływ na
dobrostan zwierząt. Dlatego też informacje o tych aspek­
tach powinny być przekazywane właściwym organom
oraz powinny stanowić część procedury wydawania rzeź­
niom zezwolenia na prowadzenie działalności.
(40)
Rzeźnie polowe ograniczają potrzebę transportowania
zwierząt na duże odległości i z tego powodu mogą przy­
czyniać się do ochrony dobrostanu zwierząt. Ograni­
czenia techniczne rzeźni polowych są jednak inne niż
w przypadku rzeźni stałych, w związku z czym może
zajść potrzeba odpowiedniego dostosowania przepisów
technicznych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem
przewidywać możliwość wprowadzenia odstępstw zwal­
niających rzeźnie polowe z wymagań dotyczących
rozplanowania, budowy i wyposażenia rzeźni. Do chwili
wprowadzenia takich odstępstw właściwe jest umożli­
wienie państwom członkowskim ustanowienia lub utrzy­
mania krajowych przepisów dotyczących rzeźni polo­
wych.
(34)
Skala, w jakiej drób, króliki i zające są poddawane
ubojowi w celu bezpośredniej dostawy małych ilości
mięsa konsumentom końcowym lub lokalnym zakładom
detalicznym dostarczającym takie mięso bezpośrednio
konsumentom końcowym w formie mięsa świeżego,
jest różna w różnych państwach członkowskich ze
względu na przepisy krajowe regulujące tę działalność
zgodnie z art. 1 ust. 3 lit. d) oraz art. 1 ust. 4 rozpo­
rządzenia (WE) nr 853/2004. Należy jednak zapewnić,
aby również do tych czynności miały zastosowanie
pewne minimalne wymogi dobrostanu zwierząt.
(35)
W odniesieniu do uboju niektórych kategorii zwierząt,
innych niż drób, króliki i zające, na potrzeby własnej
konsumpcji domowej istnieją już pewne minimalne
wymogi wspólnotowe, takie jak wymóg uprzedniego
ogłuszenia, a także przepisy krajowe. Z tego powodu
celowe jest zapewnienie, aby również w niniejszym
rozporządzeniu zostały ustanowione minimalne przepisy
dotyczące dobrostanu zwierząt.
(41)
W zakresie budowy, rozplanowania i wyposażenia rzeźni
zachodzi nieustanny postęp naukowy i techniczny.
Z tego względu ważne jest, aby Komisja została upoważ­
niona do zmiany wymagań mających zastosowanie do
budowy, rozplanowania i wyposażenia rzeźni przy
jednoczesnym utrzymaniu stałego i wysokiego poziomu
ochrony zwierząt.
(36)
Rozporządzenie (WE) nr 854/2004 przewiduje wykaz
zakładów, z których dozwolony jest przywóz na teren
Wspólnoty wymienionych produktów pochodzenia zwie­
rzęcego. Do celów tego wykazu powinny zostać
uwzględnione określone w niniejszym rozporządzeniu
ogólne i dodatkowe wymogi mające zastosowanie do
rzeźni.
(42)
Wytyczne wspólnotowe dla podmiotów gospodarczych
i właściwych organów, zawierające szczegółowe infor­
macje na temat budowy, rozplanowania i wyposażenia
rzeźni, są przydatne, aby zapewnić wysoki poziom
ochrony zwierząt przy jednoczesnym utrzymaniu
wyrównanych szans podmiotów gospodarczych. Z tego
względu konieczne jest, aby Komisja została upoważ­
niona do przyjmowania takich wytycznych.
(37)
Wspólnota dąży do promowania wysokich norm dobro­
stanu zwierząt w populacjach inwentarza żywego na
całym świecie, w szczególności w odniesieniu do handlu.
Popiera ona szczegółowe normy i zalecenia w sprawie
dobrostanu zwierząt wydawane przez OIE, w tym doty­
czące uboju zwierząt. Takie normy i zalecenia powinny
być brane pod uwagę w przypadkach, gdy istnieje
potrzeba ustalenia – do celów przywozu – równoważ­
ności z wymogami wspólnotowymi wprowadzonymi
niniejszym rozporządzeniem.
(43)
Ubój bez ogłuszenia wymaga dokładnego podcięcia
gardła ostrym nożem w celu zminimalizowania cier­
pienia. Ponadto w przypadku zwierząt, które nie są
mechanicznie skrępowane po podcięciu, proces wykrwa­
wiania może zostać spowolniony i przedłużyć tym
samym niepotrzebne cierpienie. Krowy, owce i kozy są
gatunkami najczęściej poddawanymi ubojowi
z zastosowaniem tej procedury. Dlatego przeżuwacze
poddawane ubojowi bez ogłuszenia powinny być indy­
widualnie i mechanicznie krępowane.
(38)
Zasady dobrej praktyki opracowywane przez organizacje
podmiotów gospodarczych są cennymi instrumentami
pomagającymi podmiotom gospodarczym spełnić
pewne wymogi ustanowione w niniejszym rozporzą­
dzeniu, przykładowo takie, jak opracowywanie
i wdrażanie standardowych procedur operacyjnych.
(44)
W zakresie obchodzenia się ze zwierzętami i ich krępo­
wania w rzeźniach zachodzi nieustanny postęp naukowy
i techniczny. Z tego względu ważne jest, aby Komisja
została upoważniona do zmiany wymogów mających
zastosowanie do obchodzenia się ze zwierzętami i ich
krępowania przed ubojem przy jednoczesnym utrzy­
maniu stałego i wysokiego poziomu ochrony zwierząt.
(39)
Rzeźnie i stosowane w nich urządzenia są zaprojekto­
wane dla konkretnych kategorii zwierząt oraz mają okre­
śloną wydajność. Jeżeli wydajność ta jest przekraczana
lub urządzenia używane są w innych celach niż te, do
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • korneliaa.opx.pl