Rozporządzenie Rady nr 1083-2006 z dnia 11 lipca 2006, akty prawne i orzecznictwo 2010-2011 [całkowicie darmowo na ...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
31.7.2006
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 210/25
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) nr 1083/2006
z dnia 11 lipca 2006 r.
ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,
Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie
(WE) nr 1260/1999
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
(6)
Powinna zostać określona rola instrumentów udzielają-
cych pomocy na rzecz rozwoju obszarów wiejskich,
mianowicie Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz
Rozwoju Obszarów Wiejskich, zgodnie
z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia
20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju
obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na
rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (
5
), oraz
udzielających pomocy na rzecz sektoru rybołówstwa,
mianowicie Europejskiego Funduszu Rybołówstwa (EFR).
Instrumenty te powinny zostać zintegrowane
z instrumentami w ramach wspólnej polityki rolnej oraz
wspólnej polityki rybołówstwa oraz skoordynowane
z instrumentami w ramach polityki spójności.
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
w szczególności jego art. 161,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego (
1
),
uwzględniającopinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecz-
nego (
2
),
uwzględniając opinię Komitetu Regionów (
3
),
uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego (
4
),
a także mając na uwadze, co następuje:
(7)
Fundusze udzielające pomocy w ramach polityki spój-
ności ograniczają się zatem do Europejskiego Funduszu
Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu
Społecznego (EFS) i Funduszu Spójności. Zasady mające
zastosowanie do każdego z funduszy zostaną określone
w rozporządzeniach wykonawczych przyjętych na
podstawie art. 148, 161 i 162 Traktatu.
(1)
Artykuł 158 Traktatu stanowi, że w celu wzmocnienia
jej spójności gospodarczej i społecznej Wspólnota
zmierza do zmniejszenia dysproporcji w poziomach
rozwoju różnych regionów oraz zacofania regionów lub
wysp najmniej uprzywilejowanych, w tym obszarów
wiejskich. Artykuł 159 Traktatu stawia wymóg wspie-
rania tych działań za pośrednictwem funduszy struktu-
ralnych, Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) oraz
innych istniejących instrumentów finansowych.
(8)
Na podstawie art. 55 rozporządzenia Rady (WE)
nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiają-
cego przepisy ogólne w sprawie funduszy struktural-
nych (
6
) Rada ma zamiar dokonać rewizji tego rozporzą-
dzenia na podstawie wniosku Komisji najpóźniej do dnia
31 grudnia 2006 r. W celu realizacji reform funduszy
proponowanych niniejszym rozporządzeniem, rozporzą-
dzenie (WE) nr 1260/99 powinno zostać uchylone.
(2)
Polityka spójności powinna przyczyniać się do wzrostu
gospodarczego, zwiększania konkurencyjności
i zatrudnienia poprzez włączenie priorytetów Wspólnoty
dotyczących trwałego rozwoju określonych na posie-
dzeniu Rady Europejskiej w Lizbonie w dniach 23
i 24 marca 2000 r. i na posiedzeniu Rady Europejskiej
w Göteborgu w dniach 15 i 16 czerwca 2001 r.
(9)
W celu zwiększenia wartości dodanej polityki spójności
Wspólnoty działanie funduszy strukturalnych i Funduszu
Spójności powinno zostać skoncentrowane
i uproszczone, a cele określone w rozporządzeniu (WE)
nr 1260/1999 zdefiniowane ponownie odpowiednio
jako dążenie do konwergencji państw członkowskich
i regionów, konkurencyjności regionalnej i zwiększania
zatrudnienia oraz europejskiej współpracy terytorialnej.
(3)
W rozszerzonej Unii Europejskiej zwiększyłysię dyspro-
porcje gospodarcze, społeczne i terytorialne zarówno na
poziomie regionalnym, jak i krajowym. Należy zatem
zintensyfikować działania na rzecz konwergencji, konku-
rencyjności i zatrudnienia w całej Wspólnocie.
(4)
Zwiększenie liczby granic lądowych i morskich Wspól-
noty oraz poszerzenie jej terytorium oznacza, że wartość
dodana współpracy transgranicznej, transnarodowej
im ędzyregionalnej we Wspólnocie powinna zostać
zwiększona.
(10)
W ramach tych trzech celów powinny zostać uwzględ-
nione w odpowieni sposób zarówno aspekty gospo-
darcze i społeczne, jak i aspekty terytorialne.
(5)
Fundusz Spójności powinien zostać zintegrowany
z programowaniem pomocy strukturalnej w celu zapew-
nienia lepszej spójności interwencji poszczególnych
funduszy.
(11)
Regiony najbardziej oddalone powinny skorzystać ze
szczególnych środków oraz dodatkowego finansowania
w celu zniwelowania niekorzystnych skutków czyn-
ników, o których mowa w art. 299 ust. 2 Traktatu.
(
1
) Zgoda z dnia 4 lipca 2006 r. (dotychczas nieopublikowana
w Dzienniku Urzędowym).
(
2
) Dz.U. C 255 z 14.10.2005, str. 79.
(
3
) Dz.U. C 231 z 20.9.2005, str. 1.
(
4
) Dz.U. C 121 z 20.5.2005, str. 14.
(
5
) Dz.U. L 277 z 21.10.2005, str. 1.
(
6
) Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmie-
nione rozporządzeniem (WE) nr 173/2005 (Dz.U. L 29 z 2.2.2005,
str. 3).
L 210/26
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
31.7.2006
(12)
Problemy związane z dostępnością i oddaleniem od
dużych rynków, przed którymi stają obszary najsłabiej
zaludnione, o których mowa w Protokole nr 6 w sprawie
szczegółowych postanowień dotyczących Celu 6
w ramach Funduszy Strukturalnych w Finlandii i Szwecji
do Aktu przystąpienia z 1994 r., wymagają stosownych
działań finansowych zmierzających do zniwelowania
skutków tych trudności.
regiony objęte Celem 1 w okresie programowania
2000–2006, które nie spełniają już regionalnych kryte-
riów kwalifikowalności do celu Konwergencja i które
korzystają zatem ze wsparcia przejściowego, jak również
wszystkie inne regiony Wspólnoty.
(19)
Cel Europejska współpraca terytorialna ma obejmować
regiony położone przy granicach lądowych lub
morskich, obszary współpracy transnarodowej zdefinio-
wane w związku z działaniami popierającymi zintegro-
wany rozwój terytorialny i wspieranie współpracy
międzyregionalnej oraz wymianę doświadczeń.
(13)
Biorąc pod uwagę znaczenie zrównoważonego rozwoju
obszarów miejskich oraz wkład miast, w szczególności
miast średniej wielkości, w rozwój regionalny, powinno
uwzględnić się je w większym stopniu poprzez zwięk-
szenie ich roli w programowaniu działań popierających
regenerację obszarów miejskich.
(20)
Poprawa i uproszczenie współpracy wzdłuż granic
zewnętrznych Wspólnoty pociąga za sobą korzystanie
z instrumentów wspólnotowej pomocy zewnętrznej,
w szczególności z Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa
i Partnerstwa oraz z Instrumentu Pomocy Przedakce-
syjnej ustanowionego rozporządzeniem Rady (WE)
nr 1085/2006 (
2
).
(14)
Fundusze powinny podejmować szczególne
i uzupełniające działania wykraczające poza działalność
EFRROW oraz EFR w celu popierania dywersyfikacji
gospodarczej obszarów wiejskich i obszarów zależnych
od rybołówstwa.
(15)
Działania na rzecz obszarów znajdujących się
w niekorzystnym położeniu ze względu na warunki
przyrodnicze, tzn. określonych wysp, obszarów górskich
i obszarów o niskiej gęstości zaludnienia, a także niektó-
rych obszarów nadgranicznych Wspólnoty po jej rozsze-
rzeniu, powinny zostać wzmocnione w celu umożli-
wienia im pokonywania szczególnych trudności rozwo-
jowych.
(21)
Wkład EFRR w taką współpracę wzdłuż granic
zewnętrznych Wspólnoty wspomaga skorygowanie
podstawowych przejawów nierównowagi regionalnej we
Wspólnocie, wzmacniając w ten sposób jej spójność
gospodarczą i społeczną.
(22)
Działalność funduszy oraz operacje, które pomagają one
sfinansować, powinny być spójne z innymi politykami
Wspólnoty oraz przestrzegać prawodawstwa Wspólnoty.
(16)
Powinny zostać ustanowine obiektywne kryteria wyzna-
czania kwalifikowalnych regionów i obszarów. W tym
celu identyfikacja regionów i obszarów priorytetowych
na poziomie Wspólnoty powinna być oparta na
wspólnym systemie klasyfikacji regionów ustanowionym
rozporządzeniem (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Euro-
pejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie usta-
lenia wspólnej klasyfikacji jednostek terytorialnych do
celów statystycznych (NUTS) (
1
).
(23)
Działania Wspólnoty powinny uzupełniać działania
państw członkowskich lub dążyć do ich wspierania. Part-
nerstwo powinno być wzmacniane poprzez ustalenia
dotyczące udziału żnego rodzaju partnerów,
w szczególności władz regionalnych i lokalnych,
zpełnym poszanowaniem porządku instytucjonalnego
państw członkowskich.
(17)
Cel Konwergencja ma obejmować państwa członkowskie
i regiony opóźnione w rozwoju. Regionami, na których
koncentruje się cel Konwergencja, są regiony, w których
produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca mierzony
parytetem siły nabywczej wynosi mniej niż 75 % śred-
niej wspólnotowej. Regiony poszkodowane przez efekt
statystyczny związany z obniżeniem średniej wspólno-
towej po rozszerzeniu Unii Europejskiej mają z tego
powodu korzystać ze znacznego wsparcia przejściowego
w celu zakończenia procesu ich konwergencji. Udzie-
lanie tej pomocy ma zakończyć się w 2013 r. i nie być
przedłużone o kolejny okres przejściowy. Państwa człon-
kowskie, na których koncentruje się cel Konwergencja,
w których dochód narodowy brutto (DNB) na miesz-
kańca jest niższy niż 90 % średniej wspólnotowej, mają
korzystać z pomocy w ramach Funduszu Spójności.
(24)
Wieloletnie programowanie powinno być ukierunko-
wane na osiąganie celów funduszy poprzez zapewnienie
dostępności niezbędnych zasobów finansowych oraz
spójności i ciągłości wspólnych działań Wspólnoty
ipaństw członkowskich.
(25)
W związku z tym, że cele Konwergencja, Konkurencyj-
ność regionalna i zatrudnienie oraz Europejska współ-
praca terytorialna nie mogą być osiągnięte w sposób
wystarczający przez państwa członkowskie z powodu
skali dysproporcji i ograniczonych zasobów finansowych
państw członkowskich oraz regionów kwalifikowalnych
w ramach celu Konwergencja, a mogą zatem być one
osiągnięte w lepszy sposób na poziomie Wspólnoty
poprzez wieloletnie gwarancje finansowania przez
Wspólnotę, co umożliwi koncentrację polityki spójności
na priorytetach Wspólnoty, Wspólnota może przyj-
mować rodki zgodnie z zasadą pomocniczości
określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą propor-
cjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporzą-
dzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiąg-
nięcia tych celów.
(18)
Cel Konkurencyjność regionalna i zatrudnienie ma obej-
mować terytorium Wspólnoty poza obszarem objętym
celem Konwergencja. Kwalifikowalnymi regionami są
(
1
) Dz.U. L 154 z 21.6.2003, str. 1. Rozporządzenie zmienione
rozporządzeniem (WE) nr 1888/2005 (Dz.U. L 309 z 25.11.2005,
str. 11).
(
2
) Patrz: str. 82 niniejszego Dziennika Urzędowego.
31.7.2006
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 210/27
(26)
Właściwe jest ustalenie mierzalnych celów dla państw
członkowskich Unii Europejskiej wchodzących w jej
skład przed dniem 1 maja 2004 r., do których osiąg-
nięcia mają zmierzać poprzez wydatki w ramach celów
Konwergencja i Konkurencyjność regionalna
i zatrudnienie, mając na uwadze promowanie konkuren-
cyjności i tworzenie nowych miejsc pracy. Niezbędne
jest określenie odpowiednich metod służących pomia-
rowi i składaniu sprawozdań z realizacji tych celów.
podejmowanie wysiłku na rzecz celu Konkurencyjność
regionalna i zatrudnienie dla zwiększenia konkurencyj-
ności i zatrudnienia na pozostałych obszarach Wspól-
noty powinno być utrzymane, a zasoby przeznaczone
na cel Europejska współpraca terytorialna powinny
zostać zwiększone, mając na względzie jego szczególną
wartość dodaną.
(33)
Roczna alokacja środków dla państwa członkowskiego
w ramach funduszy powinna być ograniczona do pułapu
ustalonego w odniesieniu do jego zdolności absorpcyj-
nych.
(27)
Właściwe jest, aby interwencja funduszy strukturalnych
i Funduszu Spójności w większym stopniu realizowała
zasady pomocniczości i proporcjonalności.
(28)
Zgodnie z art. 274 Traktatu, w kontekście podziału
zarządzania, powinny zostać określone warunki umożli-
wiające Komisji wykonywanie jej obowiązków związa-
nych z wykonywaniem budżetu ogólnego Unii Europej-
skiej oraz powinno zostać sprecyzowane zobowiązanie
do współpracy z państwami członkowskimi. Zastoso-
wanie tych warunków powinno umożliwić Komisji
upewnienie się, żepaństwa członkowskie korzystają
z funduszy w sposób zgodny z prawem i prawidłowy
oraz zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami
w rozumieniu rozporządzenia finansowego.
(34)
3% środków z funduszy strukturalnych alokowanych
dla państw członkowskich w ramach celów Konwer-
gencja oraz Konkurencyjność regionalna i zatrudnienie
może zostać umieszczonych w krajowej rezerwie dla
wynagradzania za wykonanie.
(35)
Środki dostępne w ramach funduszy powinny być indek-
sowane do celów programowania na podstawie stawki
ryczałtowej.
(36)
W celu wzmocnienia strategicznego charakteru
i popierania przejrzystości polityki spójności poprzez
zintegrowanie z priorytetami Wspólnoty Rada, na
wniosek Komisji, powinna przyjąć wytyczne strate-
giczne. Rada powinna analizować wdrożenie tych
wytycznych przez państwa członkowskie w oparciu
o sprawozdawczość strategiczną Komisji.
(29)
W celu zapewnienia rzeczywistego wpływu na gospo-
darkę wkład funduszy strukturalnych nie powinien zastę-
pować wydatków publicznych państw członkowskich na
podstawie przepisów niniejszego rozporządzenia. Wery-
fikacja, poprzez partnerstwo, zasady dodatkowości,
powinna koncentrować się na regionach objętych celem
Konwergencja ze względu na wielkość alokowanych im
zasobów finansowych i może prowadzić do korekty
finansowej jeżeli zasada dodatkowości nie jest przestrze-
gana.
(37)
Na podstawie wytycznych strategicznych przyjętych
przez Radę właściwe jest, aby każde państwo członkow-
skie przygotowało, we współpracy z Komisją, krajowy
dokument referencyjny na temat własnej strategii
rozwoju, który powinien stanowić ramy dla przygotowy-
wania programów operacyjnych. Na podstawie strategii
krajowej Komisja powinna przyjmować do wiadomości
krajowe strategiczne ramy odniesienia i podejmować
decyzję w sprawie niektórych ich elementów.
(30)
W kontekście podejmowanych przez nią wysiłków na
rzecz osiągnięcia spójności gospodarczej i społecznej
Wspólnota stawia jako swoje cele, na wszystkich etapach
wdrażania funduszy, zniesienie nierówności oraz wspie-
ranie równości mężczyzn i kobiet zapisanych w art. 2 i 3
Traktatu, jak również zwalczanie dyskryminacji ze
względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię
lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orien-
tację seksualną.
(38)
Programowanie i zarządzanie funduszami strukturalnymi
powinny zostać uproszczone, uwzględniając ich specy-
ficzne cechy, poprzez zapewnienie finansowania
programów operacyjnych ze środków EFRR albo EFS,
przy czym każdy z tych funduszy może finansować
w sposób komplementarny i ograniczony działania
objęte zakresem drugiego z funduszy.
(31)
Komisja powinna ustalić indykatywny podział roczny
dostępnych środków finansowych przy zastosowaniu
obiektywnej i przejrzystej metody, uwzględniając
wniosek Komisji, konkluzje z posiedzenia Rady Europej-
skiej w dniach 15. i 16. grudnia 2005 r. oraz Porozu-
mienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r.
pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją
w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego
zarządzania finansami (
1
), mając na uwadze osiągnięcie
znacznej koncentracji w regionach opóźnionych
w rozwoju, w tym regionach otrzymujących wsparcie
przejściowe z powodu efektu statystycznego.
(39)
W celu zwiększenia komplementarności i uproszczenia
wykonywania pomoc z Funduszu Spójności i EFRR
powinna być wspólnie programowana w przypadku
programów operacyjnych w dziedzinie transportu
i środowiska, a jej zasięg geograficzny powinien obej-
mować cały kraj.
(40)
Programowanie powinno zapewniać wzajemną koordy-
nację zarówno między funduszami, jak i między fundu-
szami a innymi istniejącymi instrumentami finansowymi,
EBI i Europejskim Funduszem Inwestycyjnym (EFI). Taka
koordynacja powinna obejmować również przygotowy-
wanie złożonych planów finansowych i partnerstwa
publiczno-prywatne.
(32)
Koncentracja finansowa na celu Konwergencja powinna
zostać zwiększona z powodu większych dysproporcji
występujących w ramach rozszerzonej Unii Europejskiej,
(
1
) Dz.U. C 139 z 14.6.2006, str. 1.
L 210/28
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
31.7.2006
(41)
Właściwe jest zapewnienie lepszego dostępu do finanso-
wania i innowacyjnych technik inżynierii finansowej
przede wszystkim dla mikroprzedsiębiorstw, małych
i średnich przedsiębiorstw oraz do celów inwestowania
w partnerstwa publiczno-prywatne i inne projekty objęte
zintegrowanym planem zrównoważonego rozwoju
obszarów miejskich. W drodze przyznania zamówień
publicznych państwa członkowskie mogą podjąć decyzję
o utworzeniu funduszu powierniczego zgodnie z prawem
zamówień publicznych, w tym wszelkimi odstępstwami
przewidzianymi prawem krajowym zgodnymi z prawem
wspólnotowym. W innych przypadkach, gdy państwa
członkowskie są przekonane, że prawo zamówień
publicznych nie ma zastosowania, definicja zadań EFI
i EBI uzasadnia przyznanie im przez państwa członkow-
skie dotacji, to jest bezpośredniego wkładu finansowego
z programów operacyjnych w formie darowizny. Na
takich samych warunkach prawo krajowe może przewi-
dzieć możliwość przyznania dotacji innym instytucjom
finansowym bez zaproszenia do składania wniosków.
(48)
Należy przyjąć odrębne uzgodnienia do realizacji celu
Europejska współpraca terytorialna finansowanego
z EFRR.
(49)
Komisja powinna mieć możliwość zatwierdzenia dużych
projektów zawartych w programach operacyjnych,
w razie potrzeby w porozumieniu z EBI, w celu przepro-
wadzenia oceny ich celu i oddziaływania, a także uzgod-
nień odnoszących się do planowanego wykorzystania
zasobów Wspólnoty.
(50)
Użyteczne jest określenie rodzajów działań, które
fundusze powinny wspierać w ramach pomocy tech-
nicznej.
(51)
Zachodzi potrzeba zapewnienia, aby na pomoc
państwom członkowskim w przygotowywaniu i ocenie
projektów przeznaczone były wystarczające zasoby. EBI
odgrywa rolę w zapewnianiu takiej pomocy, w związku
z czym Komisja mogłaby przyznać mu dotację na ten
cel.
(42)
Dokonując oceny dużych projektów w zakresie inwes-
tycji produkcyjnych, Komisja powinna dysponować
wszelkimi informacjami niezbędnymi do stwierdzenia,
czy wkład finansowy funduszy nie powoduje znacznego
ubytku liczby miejsc pracy w istniejących ośrodkach na
terytorium Unii Europejskiej, w celu zapewnienia, że
finansowanie wspólnotowe nie przyczynia się do prze-
noszenia miejsc pracy na terytorium Unii Europejskiej.
(52)
Podobnie właściwe jest określenie, że Komisja mogłaby
przyznać EFI dotację w celu przeprowadzenia oceny
potrzeb innowacyjnych instrumentów inżynierii finan-
sowej dostępnych dla mikroprzedsiębiorstw oraz małych
i średnich przedsiębiorstw.
(43)
Okres programowania ma obejmować pojedynczy okres
siedmiu lat, w celu zachowania uproszczonego systemu
zarządzania określonego w rozporządzeniu (WE)
nr 1260/1999.
(53)
Z tych samych powodów Komisja mogłaby przydzielić
EBI i EFI dotację w celu podjęcia działań związanych
z udzielaniem pomocy technicznej w dziedzinie zrówno-
ważonego rozwoju obszarów miejskich lub wsparcia
działań restrukturyzacyjnych na rzecz trwałej działal-
ności gospodarczej w regionach znacząco dotkniętych
kryzysem gospodarczym.
(44)
Państwa członkowskie i instytucje zarządzające mogą
opracować w ramach programów operacyjnych współfi-
nansowanych z EFRR uzgodnienia dotyczące współpracy
międzyregionalnej i mogą uwzględnić cechy szczególne
obszarów znajdujących się w niekorzystnym położeniu
ze względu na warunki przyrodnicze.
(54)
Skuteczność pomocy z funduszy zależy także od stoso-
wania rzetelnej oceny w programowaniu
i monitorowaniu. Obowiązki państw członkowskich
i Komisji w tym zakresie powinny zostać określone.
(45)
W celu zaspokojenia potrzeby uproszczenia
i decentralizacji programowanie i zarządzanie finansowe
powinno być prowadzone jedynie na poziomie
programów operacyjnych i osi priorytetowych; powinno
zrezygnować się ze wspólnotowych ram wsparcia
i
(55)
W ramach własnej krajowej puli środków przeznaczo-
nych na cele Konwergencja i Konkurencyjność regio-
nalna i zatrudnienie państwa członkowskie mogą prze-
widzieć niewielką rezerwę na wypadek konieczności
szybkiej reakcji na nieoczekiwane wstrząsy sektorowe
lub lokalne wynikające z restrukturyzacji społeczno-
gospodarczej lub skutków umów handlowych.
uzupełnienia
programu,
o
których
mowa
w rozporządzeniu (WE) nr 1260/1999.
(46)
Państwa członkowskie, regiony i instytucje zarządzające
mogą dokonać, w ramach programów operacyjnych
współfinansowanych przez EFRR na mocy celów
Konwergencja i Konkurencyjność regionalna
i zatrudnienie, subdelegacji na rzecz władz miejskich
w odniesieniu do priorytetów dotyczących regeneracji
miast.
(56)
Właściwe jest określenie, jakie wydatki w państwie
członkowskim można uznać za wydatki publiczne do
celów obliczenia całkowitego krajowego wkładu publicz-
nego do danego programu operacyjnego; w tym celu
właściwe jest odwołanie się do wkładu „podmiotów
prawa publicznego” w rozumieniu wspólnotowych
dyrektyw w sprawie zamówień publicznych, gdyż jed-
nostki takie obejmują kilka rodzajów publicznych lub
prywatnych podmiotów ustanowionych w konkretnym
celu zaspokojenia potrzeb w interesie ogólnym, niemają-
cych charakteru przemysłowego ani handlowego i które
są kontrolowane przez państwo lub władze regionalne
i lokalne.
(47)
Dodatkowa alokacja dla skompensowania dodatkowych
kosztów ponoszonych przez regiony najbardziej odda-
lone powinna zostać włączona do programów operacyj-
nych finansowanych z EFRR w tych regionach.
31.7.2006
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 210/29
(57)
Konieczne jest określenie elementów mających wpływ
na ustalanie wkładu funduszy do programów operacyj-
nych, w szczególności zwiększenie efektu mnożniko-
wego zasobów Wspólnoty. Właściwe jest również usta-
nowienie maksymalnych pułapów, których wkłady
funduszy nie mogą przekraczać, w zależności od rodzaju
funduszu i celu.
i sprecyzowanie zakresu jej obowiązków, jak również
funkcji instytucji audytowej. Konieczne jest również
zagwarantowanie jednolitych standardów jakości
dotyczących poświadczania wydatków i wniosków
opłatność przed ich przesłaniem Komisji. Niezbędne jest
sprecyzowanie charakteru i jakości informacji, na
których oparto takie wnioski, i określenie w tym celu
funkcji instytucji certyfikującej.
(58)
Konieczne jest również zdefiniowanie pojęcia projektu
generującego dochody oraz określenie wspólnotowych
zasad i przepisów niezbędnych do obliczania wkładu
funduszy; dla niektórych inwestycji oszacowanie
dochodów z wyprzedzeniem jest obiektywnie niemoż-
liwe, konieczne jest zatem określenie metodologii w celu
zapewnienia, że dochody te zostaną wyłączone
z finansowania publicznego.
(64)
Monitorowanie programów operacyjnych jest konieczne
dla zapewnienia jakości ich realizacji. W tym celu
powinny zostać utworzone komitety monitorujące
i określony zakres ich obowiązków, wraz z informacjami,
które należy przekazywać Komisji, oraz ramami analizy
tych informacji. W celu usprawnienia wymiany infor-
macji na temat realizacji programów operacyjnych
powinna zostać ustanowiona zasada wymiany danych
drogą elektroniczną.
(59)
Powinna zostać określona początkowa i końcowa data
kwalifikowalności wydatków, tak aby zapewnić jednolitą
i sprawiedliwą zasadę mającą zastosowanie do wdrażania
funduszy w całej Wspólnocie. W celu ułatwienia reali-
zację programów operacyjnych właściwe jest ustalenie,
że początkowa data kwalifikowalności wydatków może
być wcześniejsza niż dzień 1 stycznia 2007 r., jeżeli
dane państwo członkowskie przedłoży program opera-
cyjny przed tą datą.
(65)
Zgodnie z zasadami pomocniczości i proporcjonalności
za sposoby i kontrolę wykorzystania środków powinny
odpowiadać w pierwszym rzędzie państwa członkow-
skie.
(60)
Zgodnie z zasadą pomocniczości i z zastrzeżeniem
wyjątków przewidzianych w rozporządzeniu (WE)
nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu
Rozwoju Regionalnego (
1
), rozporządzeniu (WE)
nr 1081/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu
Społecznego (
2
) i rozporządzeniu (WE) nr 1084/2006
Rady z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającym Fundusz
Spójności (
3
), powinny istnieć krajowe zasady kwalifiko-
walności wydatków.
(66)
Powinno się określić zobowiązania państw członkow-
skich odnośnie do systemów zarządzania i kontroli,
poświadczania wydatków oraz zapobiegania, wykry-
wania i korygowania nieprawidłowości i naruszeń prawa
Wspólnoty, w celu zagwarantowania wydajnej
i prawidłowej realizacji programów operacyjnych.
W szczególności w odniesieniu do zarządzania i kontroli
konieczne jest ustanowienie procedur, zgodnie z którymi
państwa członkowskie udzielają gwarancji, że systemy
zostały ustanowione i działają w sposób zadowalający.
(61)
W celu zapewnienia skuteczności, sprawiedliwości
i zrównoważonego oddziaływania interwencji funduszy
powinny istnieć przepisy gwarantujące trwałość inwes-
tycji w działalność gospodarczą i pozwalające unikać
wykorzystania funduszy do osiągania nienależnych
korzyści. Konieczne jest zapewnienie, że inwestycje
korzystające z pomocy z funduszy mogą być amortyzo-
wane w wystarczająco długim okresie.
(67)
Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji w zakresie
kontroli finansowej, współpraca w tej dziedzinie między
państwami członkowskimi a Komisją powinna zostać
poszerzona oraz powinny zostać ustalone kryteria, które
pozwolą Komisji określić poziom gwarancji, które może
otrzymać ze strony krajowych organów audytowych
w kontekście przyjętej przez nią strategii kontroli
systemów krajowych.
(62)
Państwa członkowskie powinny przyjąć odpowiednie
środki gwarantujące właściwe funkcjonowanie ich
systemów zarządzania i kontroli. W tym celu konieczne
jest ustanowienie ogólnych zasad i niezbędnych funkcji,
które mają spełniać systemy kontroli wszystkich
programów operacyjnych, na podstawie całości prawa
wspólnotowego obowiązującego w okresie programo-
wania 2000–2006.
(68)
Zakres i intensywność kontroli prowadzonych przez
Wspólnotę powinny być proporcjonalne do wielkości jej
wkładu. W przypadku gdy państwo członkowskie jest
głównym źródłem finansowania programu, właściwe jest
przyznanie temu państwu członkowskiemu możliwości
zorganizowania pewnych elementów systemu kontroli
zgodnie z zasadami krajowymi. W tych samych okolicz-
nościach konieczne jest ustalenie, że Komisja dokonuje
zróżnicowania środków, za pomocą których państwo
członkowskie powinno wypełniać funkcje poświadczania
wydatków i weryfikacji systemu zarządzania i kontroli,
oraz określenie warunków, w jakich Komisja jest upraw-
niona do ograniczenia własnego audytu i oparcia się na
gwarancjach przekazanych przez organy krajowe.
(63)
Konieczne jest zatem wyznaczenie jednej instytucji
zarządzającej dla każdego programu operacyjnego
(
1
) Patrz: str. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(
2
) Patrz: str. 12 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(
3
) Patrz: str. 79 niniejszego Dziennika Urzędowego.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]